بهائیت در ایران : روزهای اخیر به یک خبر با غوغا سالاری خاص رسانه ای و البته چاشنی های معمول سردمداران بهائی در برخی رسانه ها و در فضای مجازی پرداخته شد . اصل خبر این بود که "  قبر یک متوفی بهائی در گیلاوند  پس از چهار روز از دفن آن مورد تخریب قرار گرفته و جسد او بیرون آورده شده و در بیابانهای منطقه جابان از توابع دماوند توسط نیروی انتظامی پیدا و به خانواده او اطلاع داده شده است و.... "

بهائیت در ایران : بهائیان با استناد به قرآن مدعی شدند که بی‌انتهایی علم خداوند با خاتمیت اسلام سازگاری ندارد. اما در پاسخ به آنان باید گفت، مبلغان بهائی برای فریب افکار مخاطبین بیان میدارند ، : خداوند در قرآن در مورد خزائن علمش می‌فرمايد: «وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ [حجر/15]؛ و خزائن همه چیز، تنها نزد ماست ولی ما جز به اندازه معیّن آن را نازل نمی‌کنیم». و در مورد وسعت کلماتش می‌فرمايد: «قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً [کهف/109]؛ بگو: اگر دریاها برای (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکّب شود، دریاها پایان می‌گیرد. پیش از آنکه کلمات پروردگارم پایان یابد؛ هرچند همانند آن (دریاها) را کمک آن قرار دهیم». بنابراین اعتقاد به قطع هدايت الهی و ختم ظهور فرستادگان او، به منزله‌ی محدود دانستن دريای بيکران علم و حکمت یزدانی است و بدان معناست که خداوند هرآنچه در خزانه‌ی علم و فضل خويش داشته ظاهر نموده و ديگر چيزی برای آموختن به انسان‌ها ندارد!

تناقضی در اعتقاد و عمل

بهائیت در ایران : پیشوایان فرقه‌ی بهائیت برای آینده‌ی رهبری دنیا تحقق حکومت جهانی بهائی را پیش‌بینی کرده‌اند. اما به راستی چگونه می‌توان از یک‌سو دخالت در امور حکومتی را حرامی الهی برشمرد و از سویی دیگر، انتظار حکومتی بهائی، آن هم در سطح جهانی را کشید؟! آیا این، نمونه‌ی بارزی از دورویی و تناقض آشکار در بهائیت نیست؟!