بهائیت در ایران : محمدجواد قزوینی یکی از افراد حلقه داخلی و نزدیکان بهاءالله بود ، و از سوی او به لقب اسم الله الجُد یا اسم الجُد مفتخر گردید . او که اصالتاً اهل قزوین بود، در ایام تبعید بهاءالله به بغداد ، ادرنه ، و عکّا او را همراهی کرد و یکی از کاتبان و نویسندگان او بود. پس از مرگ بهاءالله، در دعوای خانوادگی و     فرقه ای ، او به نفع محمدعلی بهائی و برعلیه عبدالبها موضع گیری کرد و یکی از مهمترین کتابهای مکتب بهائیان وحدتگرا را نوشت ، کتابی درباره بهائیت بنام تاریخ مختصر بهاءالله .

بهائیت در ایران : میرزا حسینعلی نوری پیامبر خود خوانده بهائیت در کتاب های خود برادرش میرزا یحیی و دیگر پیروان او را چنان با الفاظ زشت مورد خطاب قرار می دهد که جای شکی باقی نمی گذارد که صاحب این گفتار و کلمات قطعاً یک فرد معمولی جامعه بوده که بواسطه پشتیبانی دول خارجی آئین ساختگی بهائیت را ترویج نموده است.

بهائیت در ایران : محمد علی طاهری، سرکرده فرقه انحرافی عرفان حلقه را می توان باب قرن ۲۱ خواند. علیمحمد باب شیرازی که در زمان خود با تمسک به یکی از نظریات شیخیه در ابتدا ادعای بابیت امام عصر عج الله تعالی را مطرح کرده بود خود نیز باور نداشت مورد اقبال قرار گیرد. شرایط نابسامان اقتصادی، آشفتگی های سیاسی مذهبی، ظلم و فساد و استبداد، باعث شده بود مردم چشم امید به آمدن موعود داشته باشند تا ریشه این معضلات و ظلم و ستم را بخشکاند. او در این شرایط ادعای خود را مبنی بر باب امام زمان بودن مطرح کرد و از جهل و ناآگاهی مردم سوء استفاده کرد و خود را صاحب الامر معرفی کرد.

ادامه از بخش اول :

بهائیت در ایران : سن مک گلن یکی از منتقدان بهائیت است که بعد از 31 سال عضویت فعال در جامعه‌ی بهائی، به دلیل مواضع انتقادی که داشت مورد سرزنش تشکیلات بهائی قرار گرفت و با تصمیم مرکز جهانی بهائی (بیت‌العدل) نام او از فهرست اعضای جامعه‌ی بهائی حذف شد و به نوعی از بهائیت طرد گردید. او به عنوان یک روشنفکر و یک الهی‌دان معتقد بهائی تلاش داشت به نقد، روشنگری، شفاف‌سازی، ابهام‌زدایی و تحکیم اعتقادات و آموزه‌های بهائی بپردازد و بدین وسیله بهائیان را قادر سازد که بهائیت را بهتر بشناسند و ببینند که این آئین جدید برای جهانیان چه ارمغانی آورده است و آیا قابلیت تعامل با جهان پست‌مدرن را دارد؟