آنچه در ادامه می خوانید
متین حمیدی| پیامبر اکرم (ص): «بنگر که فرزندت را از چه فامیلی بهدست میآوری چه اینکه اخلاق و خصایص هر فامیلی در نسل آنها باقی میماند و انحرافهای اخلاقی آنان تأثیر سوء خود را در فرزندانشان نیز به جا خواهد گذاشت.»[۱] [3]
ازدواج نخستین سنگبنای تشکیل خانواده یعنی یکی از مهمترین بنیادهای اجتماعی جوامع میٔباشد. از جهت همین اهمیت در طول تاریخ از طرف حکومتها یا نحلههای فکری مختلف برای کسب منافع و مشروعیت سیاسی، عواید اقتصادی، توسعه ارضی، ترقی جایگاه اجتماعی و… مطمح نظر سیاستگذاریهای مختلف واقع شده است.
در طول تاریخ گروههای گوناگون همواره تلاش کردهاند، با هدف حفظ، تثبیت یا استیلای خود اقدامات مختلفی انجام دهند. در این میان نقش و کارکرد مهم «وصلت» و «ازدواج» در فراز و فرود حکومتها، خاندانها و رجل سیاسی و نظامی کشورهای جهان نشان میدهد که مقوله ازدواج بر این امور تأثیر بسزایی دارد.
ازدواجهای فرقهای یا با برنامهریزی تشکیلاتی نیز امری مرسوم در میان فرقههای مختلف بوده که در این نوشتار مورد اشاره قرار میگیرد.
بهائیت یکی از این فرقههاست که تبلیغ و جذب در رأس امور مهم آن قرار داشته و فعالیت در راستای افزایش شمار بهائیان میتواند توجیه هرگونه عملی حتی نادرست در این فرقه باشد.
از میان شیوههای مختلف جذب، ازدواج از بهترین و امنترین پلهایی است که امکان تحقق اوجب واجبات فرقه یعنی تبلیغ را فراهم میآورد؛ چراکه اولا در این موارد با ترفندهای برنامهریزی شده اغلب شخص را بهائی میکنند و در غیر این صورت هم شخصیتی از او میسازند که دیگر تقید خاصی به احکام اسلامی نخواهند داشت.
به این خاطر که بهائیبودن هرگز به یک باور درونی صرف، خلاصه نمیشود، بلکه شخص بهائی از طرف تشکیلات، همواره مورد پیگیری بوده و در تمام برهههای زندگیاش ردپای فرامین بهائی به چشم میخورد؛ از یک سو، لزوم شرکت در ضیافتهای ۱۹ روزه بخش قابلتوجهی از زندگی بهائیان را درگیر میکند و از سوی دیگر وجوب تبلیغ و آموزش باورهای بهائیت بر کل زندگی اعضا سایه انداخته است.
از فرایند ازدواج تا نوع تعامل با دیگران تولید مثل تربیت فرزندان و… در این فرقه تحت سیستمی مدون و برنامه ریزی شده مورد نظارت قرار میگیرد. به این ترتیب اگر در زندگی مشترک یکی از طرفین بهائی [4] باشد خواه ناخواه طرف دیگر چه در تربیت فرزندان و چه در ابراز و عمل به عقاید خود به حاشیه رانده میشود.
به همین خاطر است که گرچه در بهائیت ازدواج با غیر بهائیان یا ازدواجی موسوم به ازدواج بعید[۲] [5] بسیار مورد توصیه قرار گرفته با این حال تأکید شده حتماً تمام فرامین بهائیت در ازدواج مو به مو رعایت شود و از همان ابتدا حق تربیت فرزندان احتمالی به نفع بهائیت محفوظ بماند.
یک فرد بهائی امکان ندارد، هنگام ازدواج با فردی غیر بهائی، تعهد بسپارد که فرزندش را بر وفق موازین دیانتی دیگر پرورش دهد. هر فرد بهائی که به چنین اقدامی مبادرت ورزد باید از حقوق اداریاش محروم شود. بهائیانی که به کلیسا میروند و همچون مسیحیان ازدواج میکنند، نیز باید به ناچار از حقوق اداری خود محروم گردند.[۳] [6]
امروزه ازدواج بهائی تحت نظارت شوراهای محلی بهائی محفل محلی صورت میگیرد که وظیفه دارند نسبت به رعایت شروط -عقد بهائی اطمینان حاصل کنند.[۴] [7]
دختر و پسر بهائی حق ندارند، به میل خود با هر کسی ازدواج کنند و از تمام مراحل از انتخاب تا خواستگاری باید زیر نظر محفل بهائی صورت بپذیرد. به طوری که در صورت عدم رضایت تشکیلات حتی اگر والدین فرد موافق باشند، برای تمام افراد دخیل در آن انتخاب غیر تشکیلاتی طرد اداری [8] صورت می پذیرد
«اگر والدین برخلاف قانون بهائیت، به ازدواج فرزندشان با فردی مسلمان رضایت دهند، حقوق اداریشان سلب خواهد شد. راجع به مورد آقا و خانم (…) و دخترشان حضرت ولی امرا… عملکرد محفل شما را مبنی بر طرد اداری هر سه نفر کاملا صحیح و بجا تلقی میفرمایند. اقدام آنان در انجام عقد اسلامی، برخلاف موازین امری و دست کم بسیار نگران کننده است و اگر اهل بهاء چنین اعمالی را شدیداً محکوم و مذموم نشمارند ممکن است دوستانی دیگر در اوان سستی و فتور ترغیب شوند چنین خطایی را تکرار کنند.»[۵] [9]
بنابراین در وهله اول خود شخص و نسل وی به آمار بهائیان اضافه می شوند در مرحله دوم اقوام درجه یک فرد غیر بهائی به تدریج با فرقه آشنا شده و ممکن است تحت تأثیر جو فریبنده آن از تقیدات پیشین خود فاصله بگیرند.
جوانان بهائی هم از ازدواج با غیر بهائیان استقبال میکنند؛ مثلا یکی از دلایل اقبال بهائیان ایران به ازدواج با مسلمانان این است که ارتباطات خارج از حد معمول بخش عمده بهائیان و دوستیهای افراطی دختران و پسران تشکیلاتی موجب میشود، جوانان بهائی اعم از دختر و پسر از تعدد روابط قبل از ازدواج در بین هم فرقه ایهای خود گلایه داشته و فضای حاکم در میان جوانان بهائی را کاملا غیر قابل اعتماد برای ازدواج و تشکیل خانواده قلمداد کنند.
تشکیلات بهائیت هم برای دامن زدن به چنین وصلتهایی از ابزارهایی متنوع بهره میبرد. به طور کلی یکی از روشها و ابزارهای تبلیغ در بهائیت استفاده از جذابیتهای جنسی است.
مثلا، تشکیلات با ایجاد برنامههایی همچون برگزاری مهمانیهای مختلط و ایجاد ارتباط احساسی و عاطفی برای جذب و پیوستن افراد به این فرقه زمینهسازی میکند. علاوه بر آشنایی در مهمانیها تلاش بسیاری برای دوستی بهائیان با جنس مخالف مسلمان صورت میگیرد و چنین آشناییهایی بیشتر در فضاهایی است که جوانان بهائی در کنار جوانان مسلمان مشغول به کار هستند. فضای مجازی هم مثل همیشه یکی از ترفندهای چنین سودجوییهایی است.
ازدواج در دین مبین اسلام شرایط و ویژگیهای خاص خود را دارد و اگر مسلمانی بخواهد با یک غیر مسلمان ازدواج کند، حکم شرعی مشخصی برای این ازدواج وجود دارد که با مراجعه به مرجع تقلید خود قابل پاسخ است. البته در تمام موارد ازدواج دختر مسلمان و در نظر قریب به اتفاق علما ازدواج دائم برای پسر مسلمان با چنین شخصی حرام میباشد.
در ایران اسلامی چنین ازدواجهایی در حالی انجام میشود که حتی در فلسطین اشغالی که مقر اصلی تشکیلات بهائی در آنجا قرار دارد، بر اساس تصمیمات ویژه حکومتی ازدواج اتباع اسرائیل با اتباع غیر اسرائیلی تحت هر شرایطی ممنوع است. از طرفی طبق قانون امکان تبلیغ و ابراز آموزه های بهائی نیز در آنجا وجود ندارد.
پس رژیم صهیونیستی در عین پر و بال دادن به مرکز کنترل این فرقه آن را وسیلهای برای آسیب به دیگر فرهنگها دانسته و در عین حال جلوی رشد آن در سرزمین خود را میگیرد.
با این حال جدای از حکم شرعی این مسئله با توجه به موج ابراز علاقه و ازدواج بهائیان با پسران و دختران شیعه شایسته است، در مورد اهداف فرقه برنامه آن برای تولد و تربیت فرزندان مباحث فرهنگی اجتماعی و تبعات این گونه ازدواج ها توجه بیشتری صورت گیرد.
چنین ازدواجهایی میتوانند سرنوشت یک یا چند نسل را متأثر ساخته و آن را برای همیشه تحت کنترل و حصار تشکیلاتی بهائیت ببرند.
از دیرباز هم آحاد بشر از تمام ملل با توجه به تأثیر سلامت جسمی، روحی، اخلاقی و عقیدتی پدر و مادر در سلامت و سعادت فرزندان در فرایند انتخاب همسر معیارهای زیادی را لحاظ نموده و امر ازدواج را با ملاحظه شرایط بسیار انجام میدادند.
بنابراین به جهت مصونیت اعتقادی و رفتاری و حفظ اصالتهای خانوادگی هم که شده باید جوانان و خانوادهها را از نمونه های تاریخی و تباهیهایی که فریب فرقه برای نوادگانشان بر جای گذاشته آگاه کرده و مانع پیشروی تشکیلات بهائی در این امور اثر گذار شد.
[۱] [10]. هندی، متقی، کنز العمال، ج ۱۵، ص ۸۵۵.
[۲] [11]. ازدواج بعید یعنی ازدواج با غیر از خویشاوندان و افرادی که از پیشینه های قومی و جغرافیایی متفاوت هستند که در بهائیت بسیار مورد ستایش و توصیه قرار گرفته است عباس افندی» دومین سرکرده بهائیت به این ازدواج، تشویق بسیار کرده است.
[۳] [12]. نامه شوقی افندی به لجنه تبلیغ اروپا ۱۳ می ۱۹۳۶م
[۴] [13]. سایت ازدواج بهائی بخش مربوط به مراسم عقد.
[۵] [14]. نامه شوقی افندی خطاب به محافل ملی هندوستان پاکستان و برمه ۱۰ مارس ۱۹۵۱
ارتباط با ما: bahaismiran85@gmail.com [15]