کد خبر:13022
پ
manoto
بهائیت در ایران

آیا تعطیلی شبکه من و تو(صهیونیستی- بهائی) واقعا دلائل مالی داشت؟

۱۱ بهمن ۱۴۰۲ (۳۱ ژآنویه) آخرین روز کاری شبکه منوتو بود. این شبکه به طور رسمی تعطیل شد و بی آبرویی دیگری برای فرقه ضاله بهائیت به جای گذاشت. شبکه ماهواره‌ای «من و تو» در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۰ مصادف با ۶ آبان ۱۳۹۲ در لندن با سرمایه کیوان و مرجان عباسی راه‌اندازی شد و با […]

۱۱ بهمن ۱۴۰۲ (۳۱ ژآنویه) آخرین روز کاری شبکه منوتو بود. این شبکه به طور رسمی تعطیل شد و بی آبرویی دیگری برای فرقه ضاله بهائیت به جای گذاشت.

شبکه ماهواره‌ای «من و تو» در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۰ مصادف با ۶ آبان ۱۳۹۲ در لندن با سرمایه کیوان و مرجان عباسی راه‌اندازی شد و با پخش برنامه‌های سرگرم‌کننده خارجی از جمله مستند‌های جذاب و سریال‌ها و ‌شو‌های مشهور با دوبله فارسی و تولید برنامه‌هایی همچون «آکادمی موسیقی»، «بفرمایید شام» و «شعر یادت نره» توانست خیلی زود جای خود را در میان شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان باز کند و مخاطبانی برای خودش دست‌وپا کند.

این شبکه در سال‌های نخست فعالیت‌اش بیشتر روی برنامه‌های سرگرمی سرمایه‌گذاری کرده بود که جهت‌گیری فرهنگی خاصی را دنبال می‌کردند، اما زرق‌وبرق این برنامه‌ها و جذابیت‌های ظاهری‌شان مانع از این می‌شد که رویکرد این شبکه برای مخاطب عام قابل تشخیص باشد. در سال‌های بعد، با افزایش تعداد مخاطبان این شبکه، ساخت مستند‌های سیاسی درباره اوضاع سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران قبل از انقلاب و مقایسه آن با شرایط سال‌های بعد از انقلاب بخش مهمی از تولیدات این شبکه را به خود اختصاص داد.

این مستند‌ها از دید سیاسی و ایدئولوژیک دیدگاهی عوامانه مبتنی بر نوستالژی داشتند و برای سال‌های حکومت پهلوی اول و پهلوی دوم مدیحه‌سرایی می‌کردند. هرچه در آن سال‌ها شده بود و هر که در آن سال‌ها بر مسند امور بود، پاک و منزه بود و بعد از آن هر چه شد و هر که به روی کار آمد، سزاوار نقد و نکوهش بود. اما آنچه مستند‌های «من و تو» را جذاب می‌کرد گنجینه تصاویر آرشیوی‌شان بود. این تصاویر قبلا هرگز از شبکه‌های داخلی یا در مستند‌های سینمایی تولیدشده در داخل کشور دیده نشده بودند و دسترسی این شبکه لندنی به این تصاویر و اسناد بصری جای سوال داشت.

جدا شدن گاه‌وبیگاه عوامل این شبکه به دلایل مختلف و مطرح شدن مسائل خصوصی‌شان در سپهر عمومی نیز از جمله عواملی بود که به عامه‌پسندی بیشتر این شبکه دامن می‌زد. با راه‌اندازی شبکه تلویزیونی «ایران اینترنشنال» در سال ۱۳۹۶ تعدادی از نیرو‌های «من و تو» به این شبکه کوچ کردند.

از سوی دیگر، این شبکه از همان روز نخست فعالیتش تقریبا آگهی و تبلیغات زیادی نداشت و منبع تامین هزینه‌های آن همواره مورد سوال بود. حالا این شبکه با انتشار بیانیه‌ای از تعطیلی خود به دلایل مالی خبر داده است. در بخشی از این بیانیه آمده: «در همان ماه‌های ابتدایی، درآمد تلویزیون ما از محل پخش تبلیغات فراتر از انتظارمان بود و بیش از پیش ما را به موفقیت مدل تجاری تلویزیون امیدوار کرد. اما تداوم بی‌ثباتی سیاسی و نابسامانی اقتصادی در منطقه، ادامه این مدل تلویزیون تجاری را ناممکن کرد و ما را از رشد، گسترش و درآمدزایی در این صنعت در حال تحول ناتوان ساخت.»

واقعیت باید چیز دیگری باشد. حجم تبلیغات این شبکه از ابتدا آنقدری نبود که تکافوی ۱۴ سال برنامه‌سازی یا خرید حق پخش آثار خارجی را کند. احتمالا در روز‌های آتی چیز‌های بیشتری از این موضوع شنیده خواهد شد. فعلا قطعا می‌توان گفت این شبکه فقط مسئله مالی ندارد و احتمالا ناامیدی از اثرگذاری فکری و فرهنگی در لایه‌های اجتماع، منطبق بر اهدافی که این شبکه سلطنت‌طلب دنبال می‌کرد، در این تعطیلی وعده داده‌شده یا شاید ریبرندینگ احتمالی آن موثر است.

با توجه به اظهار نظر‌ها و شواهد مختلف به نظر می‌رسد علت اصلی تعطیلی شبکه منوتو فقط شرایط نامساعد مالی نبوده است.

شهرام همایون(فعال سلطنت طلب) در این باره گفت: در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ سالانه ۳۰ میلیون دلار بودجه تلویزیون «منوتو» بوده است. ۱۵ سال، سالی ۳۰ میلیون دلار از کجا آمده(۴۵۰ میلیون دلار

امین فردین نیز بیان کرد: علت تعطیلی این شبکه شرایط نامساعد مالی نیست، این شبکه شکست خورده سیاسی است و نتوانسته آن اهدافی را که برایش روی آن سرمایه‌گذاری کرده بودند، محقق کند.

منوتو هیچوقت تبلیغ آنچنانی نداشته است. از سال ۲۰۱۸، بین ۱۹ میلیون پوند تا ۲۵ میلیون پوند (بیش از ۳۰ میلیون دلار) ضرر مالی داشتند.

لازم به ذکر است که منابع مالی این شبکه بیشتر توسط سلطنت طلبان و بهائیان(بیشتر ساکن در فلسطین اشغالی- اسرائیل) تأمین می شد. اگر سناریو قطع شدن بودجه از سوی کارفرما به سبب تغییر سیاست و بروز جنگ در سرزمین‌های اشغالی پس از انجام عملیات «طوفان الاقصی» را نیز محتمل بدانیم، برآیند ورشکستگی برند من و تو نیز به عنوان یکی از عوامل کنار نمی رود؛ حتی با وجود رفتار افراطی اینترنشنال و BBC فارسی در اغتشاش زن، زندگی، آزادی در سال ۱۴۰۱، آش آنقدر شور بود که تصمیم بر این شد که شبکه من و تو از دور خارج شود.

همه سناریوها در کنار هم را می‌توان به عنوان مجموعه‌ای از ادله و عوامل تعطیلی شبکه من و تو  یاد کرد، اما مهمترین موضوعی که بسیاری بر روی آن تاکید دارند ورشکستگی مخاطب یک رسانه است و گرنه این شبکه اگر اثرگذاری داشت قطعا برای آن نیز سرمایه‌گذاری جدیدی پیدا می‌شد یا حداقل در مجموعه کوچکتری به کار خود ادامه می‌داد.

 

 

بهائیت در ایران
ارسال دیدگاهYour Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کلید مقابل را فعال کنید Active This Button Please