هرچند از فعالیت‌های اجتماعی و یا تحصیلی بهائیان، به خاطر باورشان جلوگیری نمی‌شود، اما در مراکز فرهنگی و جامعه‌سازی، باید با بینشی باز و تدبیری مناسب عمل شود تا زمینه برای اجرای نقشه‌های براندازی سیاسی و استحاله فرهنگی بهائیت فراهم نگردد. تشکیلاتی که به براندازی سیاسی در ایران اکتفا نکرده و از استحاله فرهنگی و محو اسلام در ایران سخن می‌گوید.
چند روز گذشته، رسانه‌های بهائی، خبر از بازداشت یک ارکستر وابسته به فرقه بهائیت در اصفهان دادند. رسانه‌های بهائی در این خصوص نوشتند:
” بنا بر گزارش‌هایی که در روز سه‌شنبه ۲۷ دی منتشر شده است، این نوازنده جوان روز دوشنبه ۲۶ دی بازداشت شد و مأموران وسایل شخصی از جمله ساز ویولن سل او را نیز توقیف کردند.
المیرا رحمانی متولد مهر ۱۳۷۳ در اصفهان و دانش‌آموخته هنرستان موسیقی این شهر و کارشناس رشته نوازندگی است و عضو ارکستر ملی اصفهان است و پیش از این از نواختن برای ارکستر ملی اصفهان منع شده بود.
این نوازنده‌ای که یک بار به دلیل زن و یک بار به دلیل بهائی بودن از نواختن برای ارکستر ملی اصفهان منع شده بود، دیروز بازداشت شد. ماموران، علاوه بر همه چیز، ویولن سل‌ش رو هم با خودشون بردند . ” (۱)
نکته اول: تشکیلات بهائیت همانند کلیه موارد بازداشت بهائیان قصد دارد تا بازداشت او را به بهائی‌باوری او ربط دهد؛ این در حالی است که بارها اعلام شده ، که اگر باور به بهائیت علّت بازداشت بهائیان در ایران می‌بود که هم‌اکنون به جای نود بهائی می‌بایست (طبق آمار ادعایی بهائیت، از جمعیت بهائیان ایران) سیصد هزار بهائی در زندان می‌داشتیم.(۲)
نکته دوم: در تحلیل این خبر باید گفت که چگونه بهائیت ادعا دارد، پیروانش از حضور در مشاغل، انجام فعالیت‌های اجتماعی و گذراندن تحصیل ممنوع هستند، در حالی‌که تشکیلات بهائیت ناخواسته اعتراف خلاف کرده است.
اگر بهائیان از فعالیت‌های اجتماعی در ایران محروم هستند، پس چطور سازمان بهائیت اعتراف می‌کند که این عضوش، تحصیلات خود را گذرانده، در حوزه موسیقی فعالیت دارد و عضو ارکستر ملّی اصفهان شده است. پس مشخص شد تا زمانی که بهائیان مثل سایر شهروندان، به قانون پایبند باشند، با هیچ محدودیتی مواجه نخواهند شد.
نکته سوم: اما گذشته از علّت دستگیری این عضو بهائیت، باید پرسید که با توجه به جامعه‌ساز بودن مراکز فرهنگی، چرا اعضای بهائیت به این راحتی در آن حضور و نفوذ دارند؟! و چرا باید از نفوذ اعضای بهائیت به مراکز فرهنگی پیشگیری کرد؟!
نفوذ در مراکز فرهنگی و جامعه ساز یک راهبرد مورد تاکید تشکیلات بهائیت در راستای گسترش نفوذ این فرقه میباشد .
نکته چهارم: بنا بر اسناد رهبری بهائیت، این سازمان از حدود چهل سال پیش، به صورت رسمی، استراتژی جدید تبلیغ، نفوذ و کادرسازی خود را در پوشش فعالیت‌های بشردوستانه و به نام توسعه اجتماعی و اقتصادی دنبال می‌کند. فعالیت‌های بهائیت در این زمینه تا جایی ترسیم می‌شود که در بند چهاردهم اساسنامه دفتر توسعه اجتماعی اقتصادی بهائیت osed، از رابطه بین تبلیغ این فرقه توأم با توسعه اجتماعی و اقتصادی سخن گفته شده است.(۳)
تشکیلاتی که حتی کسب و کار اتباعش را در جهت منافع سازمان بهائیت می‌چیند، تنها به شبکه‌سازی یا سلطه بر مراکز تصمیم ساز و یا حتی براندازی بسنده نخواهد کرد؛ بلکه هدفی والاتر را دنبال می‌کند و آن استحاله فرهنگی است؛ تا جایی که رسانه بهائی آسو، آرمان خود را به براندازی سیاسی در ایران محدود نکرده و از استحاله و دگرگونی فرهنگی و محو اسلام در ایران سخن می‌گوید.(۴) مواضع به ظاهر روشنی که بیت العدل در پیام‌هایش با عنوان جامعه سازی منسجم از آن‌ها یاد می‌کند!(۵)
در نتیجه، هرچند از فعالیت‌های اجتماعی و یا تحصیلی بهائیان، به خاطر باورشان جلوگیری نمی‌شود، اما در مراکز فرهنگی و جامعه‌سازی، باید با بینشی باز و تدبیری مناسب عمل شود، تا زمینه برای اجرای نقشه‌های براندازیِ سیاسی و استحاله فرهنگی بهائیت فراهم نگردد.
پی‌نوشت:
۱- به نقل از رسانه‌های تشکیلات بهائیت.
۲- «آخرین آمار زندانیان بهائی»
۳-توسعه اجتماعی و اقتصادی، گذری بر پیامهای معهد اعلی و بیانیه‌های دفتر توسعه اجتماعی و اقتصادی (OSED)، (۱۹۸۳ میلادی الی رضوان ۲۰۱۰ میلادی)
۴- به نقل از سایت آسو، وابسته به تشکیلات بهائیت.
۵- پیام بیت العدل، عنوان: نقشه پنج ساله و پیشرفت مجهودات در بخش‌های چهارگانه آن، توسعه مؤسسه آموزشی و پیشرفت محدوده جغرافیایی، مورخ: ۱۲ دسامبر ۲۰۱۱ م.
