اریک استتسون به عنوان محقق و نویسنده علاوه بر کار روی مباحث مسیحیت، فعالیت و تحقیق خوبی را در مورد تاریخ بهائیت انجام داده است. حاصل آن تحقیق، گردآوری و تألیف کتاب ارزشمند «تاریخ گمشده ای (پنهان) آیین بهائی»[۱] است.
او در این کتاب، ضمن گردآوری خاطرات و دست نوشته ها، و انجام مصاحبه و گفت و گو با بهائیان فراموش شده که از خانواده بهاءالله هستند، به قسمت هایی از تاریخ بهائی اشاره می نماید که از چشم جامعه بیرونی و بهائیان پنهان مانده و تاکنون یا منتشر نشده است، یا به فراموشی سپرده شده است.
او در این کتاب، به این جمع بندی رسیده است که افرادی از خانواده بهاءالله -صرف نظر از اینکه دارای دیدگاه های درست یا اشتباه دینی باشند – از سوی رهبران جریان اکثریت بهائیان مورد بی مهری قرار گرفته و در کتب تاریخی آنها مورد تهمت و افترا و اتهامات خصمانه قرار گرفته اند. همچنین آنها بدون وجود دلایل کافی متهم شده اند و به شخصیتشان حمله شده است و ناچار شدند آیینی را که به وضوح به آن علاقه داشته اند، ترک کنند. اریک توانسته است ضمن مصاحبه با بعضی از آنان، دیدگاه ها و نظراتشان را جمع آوری نماید.
توضیح اینکه تشکیلات بهائی تاکنون این طور به بهائیان القا نموده است که از فرزندان و نوه های بهاءالله کسی باقی نمانده، و هیچ کدام در قید حیات نیستند، یا صلاحیت بهائی بودن را ندارند، در حالی که اریک استتسون موفق شده است تا در کتاب خود این بُعد پنهان بهائیت را برای خوانندگان آشکار نماید.
[۱] Shua Ullah Behai, Eric Stetson, A LOST HISTORY OF THE BAHAI FAITH, Vox Humri Media Newark, Delaware, USA, 2014.
