در بهائیت، بسیار بر حقوق بشر تاکید می کنند و آن را نتیجه تعلیم خویش یعنی وحدت عالم انسانی شمرند. اما ببینیم آیا زیر ساختهای احترام به ارزش و حقوق نوع بشر را در بنیادهای فکری و معتقدات خویش نشان میدهند یا خیر؟ از نظر جناب باب هیچ کس جز بابیان حق زیستن روی زمین را ندارد و دگراندیشان باید قتل عام شوند و در پنج قطعه زمین نباید غیر مؤمنین به بیان زندگی و سکونت کنند[۱]. ایشان همچنین دستور می دهند سلطان بیان، همه دگر اندیشان و غیر بابیان را نابود گرداند و اجرای این امر واجب هم فقط به عهده سلطان بایی نیست بلکه بر خود افراد بابی هم این موضوع واجب است و باید هر غیربانی را از روی زمین بردارند و نابود نمایند. عبارت او چنین است: «الباب السادس و العشر من الواحد السابع في ان الله قد فرض على كل ملك يبعث في دين البيان ان لا يجعل أحد على ارضه ممن لم يدن بذلك الدين و كذلك فرض على الناس كلهم اجمعون[۲] پس شهروندان غیر بابی حق حیات ندارند و باید برای مرگ آماده شوند[۳] …..
همچنین انسان های غیر معتقد به بیان، حق هیچ مالکیتی ندارند و اهل بیان باید اموال هر کسی که به شریعت بیان ایمان نیاورده مصادره نمایند و استثنای این قانون فقط در جاهایی است که اهل بیان به قدرت نرسیده باشند. ولی اگر قدرت یافتند حکم همان مصادره اموال است (ثم الخامس فلتاخذن من لم يدخل في البيان ما ينسب اليهم ثم أن آمنوا لتردون الا في الارض التي انتم عليها لا تقدرون[۴] .). این ویژگی آیین باب مورد تأیید عبدالبهاء هم قرار گرفته و در کتاب مکاتیب میگوید[۵] (در یوم ظهور حضرت اعلی منطوق بیان ضرب اعناق و حرق کتب و اوراق و هدم بقاع و قتل عام الامن آمن و صدق بود در ظهور ،باب سخن کتاب بیان، زدن گردن ها و سوزاندن کتاب ها و نابودی عبادتگاهها و کشتن همه به جز مؤمنان بود.
در آیین بهائی اگرچه ادعا کنند شرایط عوض شده، اما همچنان افراد دگر اندیش ارزشی ندارند. از نظر حسین علی نوری، فقط بهائیان انسان محسوب می گردند و غیر بهائیان از بهائم و حیوانات شمرده می شوند. او می نویسد نفوسی که از امر بدیع معرضند از رداء اسمیه و صفتیه محروم و کل از بهائم بین یدی الله محشور و مذکور[۶]) بنابر نصوص بهائی هر کس غیر بهائیان را انسان بنامد یا برای آنها رتبه ای قائل شود، از همه فیوضات و مراحم خداوندی محروم خواهد بود (الیوم هر نفسی بر احدی از معرضین من اعلاهم او من ادناهم ذکر انسانیت نماید از جمیع فیوضات رحمانی محروم است تا چه رسد که بخواهد از برای آن نفوس اثبات رتبه و مقام نماید[۷] )ملاحظه می فرمایید که حسین علی نوری (بهاء الله) نه تنها غیر بهائیان را از دایره انسانیت خارج می داند، بلکه به فتوای ایشان هر کس که آنها را آدم بداند او نیز از جمیع فیوضات رحمانی محروم است….
بهاء الله در جای دیگر غیر بهائیان را سنگریزه های بی ارزش می شمرد (احبائی هم لتالى الامر و من دونهم حصاة الارض. يعنى دوستداران من در و جواهر و مابقی ایشان سنگ ریزه های زمین اند[۸]). او همچنین به همه غیر بهائیان و کسانی که بغض او را داشته باشند تهمت زنازادگی داده و میگوید: من ينكر هذا الفضل الظاهر المتعالي المنير ينبغى له بان يسئل عن امه حاله فسوف يرجع الى اسفل الجحيم)[۹] و نيز (قل من كان في قلبه بغض هذا الغلام (بهاء الله ) فقد دخل الشيطان على فراش امه[۱۰] یعنی هرکس در قلبش دشمنی این غلام (بهاء الله) را داشته باشد قطعاً شیطان در بستر و رختخواب مادرش رفته است.
جالب است مدعیان وحدت عالم انسانی دستور گرفته اند که برای بهائیان ابر رحمت و برای کافران و مشرکان عذاب محتوم باشید (انتم يا احباء الله كونوا سحاب الفضل لمن آمن بالله وبآياته وعذاب المحتوم لمن كفر بالله و كان من المشركين[۱۱] ) و نیز نباید با دشمنان بهائیت و مشرکان نشست و برخاست و معاشرت کنند (ایاک ان لا تجتمع مع اعداء الله في مقعد ولا تسمع منه شيئاً ولو يتلى عليك من آيات الله العزيز الكريم[۱۲].) و (لا تعاشرى مع المشركات كذلك يأمرك منزل الايات[۱۳]) و (انا قطعنا
حبل النسبة من كل ذى نسبة الا لمن آمن بالله و اعرض عن المشركين ان يا عبادي لو يسمع احد منكم بان اعرض اخوه او اخته عن الله ينبغى له بان يعرض عنه و يقبل الى محبوب المخلصين[۱۴]…… شواهد بسیار دیگری در دیدگاه حقوق بشری این آیین هست که تفصیل آن را به مقاله ای دیگر وا می گذاریم.
پس بی جهت نیست که فرقه ای که در حیفای فلسطین اشغالی مستقر و ساکن است و با منطقه غزه و کرانه باختری فلسطین اشغالی چند ده کیلومتر فاصله ندارد در قبال رژیمی کودک کش، جنایتکار و غاصب سکوت اختیار می کند و حتی در حوزه تبلیغاتی کمک و مساعدت به این نظام خونخوار و آدم کش می نماید.
از نظر این فرقه تروریست، اقدامات تروریستی و کشتن کودکان بی گناه آنهم نه یکی و دوتا بلکه بیش از ۸۰۰۰ نفر توسط رژیم غاصب صهیونیستی اقدامی نیست که در حوزه حقوق بشر باشد!!!!!
البته فرقه ای که خود بر اساس اقدامات تروریستی و آدم کشی بنا شده باشد، البته شاید کشتن بیش از بیست هزار(۰۰۰/۲۰ نفر) انسان بی گناه اعم از زنان و کودکان بی دفاع، موضوع خیلی معمولی است که اصلا مشکلی با حقوق بشر ندارد!!!
منبع
فخاری، عبدالحسین، دو قرن چالش(سی نکته در نقد آیین بهائیت)، انتشارات گوی، چاپ اول، ۱۳۹۸
[۱] – بیان فارسی، ص ۱۹۳
[۲] – بیان فارسی، ص ۲۶۲
[۳] – بیان قایمی می ۲۹۲
[۴] – بیان عربی، ص ۱۸
[۵] – ج ۲، ص ۲۶۶
[۶] – کتاب بديع، ص ۲۱۳
[۷] – كتاب بديع، ص ١٤٠
[۸] – مانده آسمانی، ج ۴، چاپ جدید، ص۱۴۰، چاپ قدیم، ص ۳۲۷
[۹] – مانده آسمانی، ج ۴، ص ۳۵۵
[۱۰] – گنج شایگان، ص ۷۹
[۱۱] – مجموعه الواح، ص ٢١٦
[۱۲] – همان، ص ٣٦٠
[۱۳] – مانده، ج ۱، ص ۳۶۵
[۱۴] – همان، ج ۸، مطلب ۵۲، ص ۳۸
