کد خبر:13284
پ
abdolbaha
بهائیت در ایران

فروش، غصب یا پیش کش؟

سرنوشت زمین‌های بهائیان در فلسطین پیش از اشغال فلسطین به دست انگلیس و تشکیل اسرائیل، بهائیان از زمین‌های کشاورزی آباد و پرباری در آنجا برخوردار بودند که اینک خبری از سرنوشت آن‌ها در دست نیست. اما چگونه بیت العدلی که به بهانه حقوق بهائیان و به دنبال احیای زمین‌های تشکیلاتی، مصادره‌ای و تصرف در اراضی […]

سرنوشت زمین‌های بهائیان در فلسطین

پیش از اشغال فلسطین به دست انگلیس و تشکیل اسرائیل، بهائیان از زمین‌های کشاورزی آباد و پرباری در آنجا برخوردار بودند که اینک خبری از سرنوشت آن‌ها در دست نیست. اما چگونه بیت العدلی که به بهانه حقوق بهائیان و به دنبال احیای زمین‌های تشکیلاتی، مصادره‌ای و تصرف در اراضی ملّی ایران غوغا به‌پا می‌کند، نسبت به زمین‌ها، نقض حقوق و آزادی بهائیان در فلسطین اشغالی سکوت را برمی‌گزیند؟

سایت بهائیت در ایران، برداشت از پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- شکست شورش‌های بابیان در ایران موجب شد تا رهبران جنبش تروریستی بابیت از ایران فرار کنند و یا تبعید شوند. در این بین خاندان حسینعلی نوری معروف به بهاء که بعدها مدعی پیامبری شد، پس از چند مرحله تبعید به فلسطین کنونی منتقل شد.

پس از گذر زمانی از حضور بهائیان در فلسطین و سر و سامان گرفتن اوضاع آنان، عبدالبهاء توانست زمین‌هایی را در فلسطین خریداری کند. کار کشاورزی خاندان بهاء در فلسطین به قدری رونق گرفت که به ادعای نویسنده بهائی، عبدالبهاء مجبور شد تا به تعدادی از بهائیان زرتشتی‌تبار یزد دستور دهد به فلسطین مهاجرت کنند و به کشت و زرع در زمین‌های عبدالبهاء مشغول شوند.(۱)

سطح زیر کشت و تنوع کشاورزی بهائیان در فلسطین به قدری بالا بود که عبدالبهاء به کار صادرات غله نیز وارد شد. کار به جایی رسید که در ماجرای جنگ جهانی اول، عبدالبهاء آذوقه ارتش مهاجم انگلیس در بخش فلسطین را تأمین و سهم بسزایی در شکست عثمانی در این نواحی ایفا کرد.(۲)

نکته جالب درباره زمین‌های عبدالبهاء در عدسیه فلسطین برای زمانه ما اینست که تشکیلات بهائیت، هم‌اکنون نسبت به سرنوشت آن اراضی سکوت می‌کند. گویا آنکه بعد از اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها، عبدالبهاء یا تشکیلات بهائی آن زمین‌ها را به صهیونیست‌ها فروختند و یا بدتر از آن، اراضی بهائیان توسط مهاجرین و مهاجمین صهیونیست اشغال شد و صدایی از تشکیلات بهائی در نیامد.

اما بهائیتی که نسبت به سرنوشت زمین‌ها، کوچ اجباری، ممنوعیت اقامت دائم، ممنوعیت تبلیغ، تحصیل، فعالیت سازمانی و… خود در فلسطین اشغالی سکوت می‌کنند، چرا نسبت به وضعیت و آزادی عمل پیروانش در ایران، حساسیت نشان می‌دهد؟ تا جایی که تشکیلات بهائیت حتی برای برخورد با زمین‌خواری، جنگل‌خواری و دست‌درازی به اراضی ملّی ایران، مظلوم‌نمایی به پا می‌کند و پرونده‌های حقوق بشری علیه کشورمان باز می‌کند(۳).

حال اینک بیت الظلم باید پاسخگو باشد که:

  • زمین‌های بهائیان در فلسطین اشغالی چه شد؟
  • سرنوشت محفل بهائیان در حیفای فلسطین چه شد؟(۴)
  • چرا بهائیان اجازه حضور دائم در فلسطین اشغالی ندارند؟
  • چرا بسیاری از حقوق بهائیان در فلسطین پایمال شد و شما سکوت کردید؟
  • و در عوض چرا برای برخورد با فساد، جرایم سازمانی، زمین‌خواری، جنگل‌خواری و قانون‌شکنی خود در ایران غوغا به‌پا می‌کنید و برای فشار و تحریم کشورمان بهانه می‌تراشید؟ چرا تشکیلات بهائیت در دفاع از حقوق بهائیان، گزینشی عمل می‌کند؟

پی‌نوشت:

۱- خاطرات شصت روزه لبیب، ۱۹۱۹ م، ص ۳۰۲٫
۲- جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: آیا کمک بهائیان به ارتش انگلیس حرکتی انسانی بود؟!
۳- جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: ماجرای روستای بهایی نشین ساری
۴- جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: توقف فعالیت بهائیت در فلسطین با تشکیل اسرائیل

 

کلیدواژه : بهائیتپیش کشغصب
بهائیت در ایران
ارسال دیدگاهYour Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کلید مقابل را فعال کنید Active This Button Please