حضور گسترده عناصر بهائی در بدنه حکومت پهلوی و دربار یکی از موارد شاخص این حکومت خصوصا پهلوی دوم بوده و هست و پژوهشگران و محققین هنوز هم بعد از بیش از ۴۲ از پیروزی انقلاب اسلامی تلاش دارند این شاخص را به ملت عزیز ایران بشناسانند . یکی از مهره های بهائیت در دربار پهلوی که میتوان گفت از برخی ابعاد همتا نداشته است دکتر دامپزشک عبدالکریم ایادی بوده است که نویسنده در مطلب ذیل به سه نکته از زندگی این بهائی ذی نفوذ در دربار پهلوی دوم پرداخته است.
آنچه در ادامه می خوانید
۱-ایادی شاه کلید نفوذ بهائیت در دربار پهلوی:
عبدالکریم ایادی همیشه در زندگی خصوصی شاه و زنان و اطرافیانش حضور داشت و از طرف شاه ماموریت داشت تا با جلب اعتماد ملکه از همه رازها مطلع شود و به شاه گزارش دهد، در واقع ایادی چشم و گوش شاه در بین اطرافیانش بود. او هر روز صبح در اتاق خواب به دیدن شاه می‌رفت. به واسطه خصوصیات رفتاری خاصش می‌دانست که چگونه در مجالس رفتار کند تا توجه همه را جلب کند به همین جهت در مجالس همیشه با کارهایش باعث تفریح حاضران به ویژه شاه و ثریا و بعدها فرح گردد. (افراسیابی، بهرام، همسران شاه، ج۲، ص۲۳۰، تهران، انتشارات مهتاب، ۱۳۸۰چاپ اول)
نفوذ اصلی بهاییان در دربار پهلوی در همین زمان بود. وی در دوران محمدرضا شاه ریاست تشکیلات بهائیان را برعهده داشت و به سبب نفوذ کلامی‌که در نزد شاه داشت، راه پیشرفت بهائیان را هموار می‌کرد، او مسلما در رساندن “امیرعباس هویدا“به نخست وزیری نقش کلیدی داشت، در دوران نخست وزیری هویدا وزرای بهائی را وارد کابینه کرد، و این وزرا بدون اجازه ایادی حق هیچ کاری را نداشتند؛ توسط وی صدها افسر بهائی وارد ارتش شده به مقامات بالا رسانید. در این دوران تعداد بهائیان ایران به سه برابر رسید، آنان ضمن رسیدن به مقامات عالی از حیث اقتصادی نیز نفوذ فراوان یافتند. او با نفوذ فوق‌العاده‌اش در دربار اسباب تحصیل جوانان بهائی را فراهم می‌کرد. خصوصا این‌که بخش مهمی از فعالیت‌های اقتصادی در بخش خصوصی در اختیار آنان قرار داده می‌شد. (شهسواری، ثریا، اسناد فعالیت بهاییان در دوره محمد رضا شاه، ص۱۳۵، تهران، انتشارات مرکز اسناد رسمی‌انقلاب اسلامی، ۱۳۸۷)
در واقع ایادی به علت نفوذ مدیریتی که در فرقه بهائیت داشت و با تشکیلات بهائی خود در خدمت شاه بود. در این دوره بهائی بیکار یافت نمی‌شد و هر کدام به کمک ایادی و امثال او در پست مهمی مشغول بودند. (زاهد زاهدانی، سید سعید، بهائیت درایران، ص۲۴۰، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۰، چاپ اول.)
ایادی به کلیه روسای ارتش دستور داده بود تا برای خرید‌های عمده خود نظیر پارچه، برنج، روغن، قند و شکر با بازرگانان بهائی و یهودی قرارداد تنظیم کند. (الله‌یاری، احمد، بهاییان عصر پهلوی، ص۱۴۷، کیهان، تهران، ۱۳۸۷، چاپ اول.)
۲-ثروت بیکران عبدالکریم ایادی:
عبدالکریم ایادی ثروت بیکرانی از غارت بیت‌المال بدست آورده بود، که آن را صرف خرید زمین، خانه و مستغلات در سراسر ایران می‌کرد؛ به طوری که پس از سپهبد امیراحمدی، بزرگ‌ترین مالک خانه و مستغلات در تهران بود و صدها خانه در اطراف خیابان‌های کاخ (فلسطین کنونی)، جمهوری و دانشگاه تهران و امیرآباد داشت به همین سبب با اوج‌گیری انقلاب، نتوانست این املاک را سریعا بفروشد و پول آن را خارج کند. (همان)
در جاده کرج از پشت برق آلستوم تا نزدیکی‌های کرج که ملک خصوصی شمس پهلوی بود به تصرف عبدالکریم ایادی درآمده بود. در مسگر آباد و ورامین هم وضع به همین منوال بود. (شهبازی، علی، خاطرات علی شهبازی محافظ شاه، ج۱، ص۲۱۱، تهران، اهل قلم، ۱۳۷۷، چاپ اول.)
در یک مورد در سال ۱۳۵۴ سوءاستفاده مالی بیست و هشت ملیون دلاری شرکت “گرومن کورپوریشن” که تعدادی هواپیمایی اف. ۴۱ به ایران فروخته بود فاش شد. این مبلغ به عنوان حق‌العمل برای چند نفر از امرای ارتش و درباریان از جمله محمدعلی قطبی، سپهبد ایادی و نادر جهانبانی و چند نفر دیگر منظور شده بود. (عاقلی، رضا، روز شمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، ج۲، ص۳۰۳، تهران، نشر گفتار، ۱۳۷۴، چاپ چهارم.)
۳-ایادی جاسوس آمریکا و اسرائیل:
بنا به اعتراف یک گروه انشعابی از بهائیت جاسوس آمریکا بوده و اطلاعات لازم و مورد نظر را به مرکز حکومت آمریکا منتقل کرده است. این گروه انشعابی از زبان “اسدالله مبشری” وزیر دادگستری دولت موقت، خبری را در نشریه خود که “احرار” نام داشت، منتشر ساختند. متن آن خبر این چنین است: عبدالکریم ایادی پزشک مخصوص شاه برای سازمان سیا جاسوسی می‌کرده است و ماموریت داشته که اگر شاه قدمی برخلاف منافع آمریکا بردارد او را به قتل برساند. (الله‌یاری، احمد، بهاییان عصر پهلوی، ص۱۴۱، کیهان، تهران، ۱۳۸۷، چاپ اول، به نقل از روز نامه جمهوری اسلامی‌مورخه ۲۵/۱۲/۱۳۸۲.)
عبدالکریم ایادی یکی از کسانی بود که در گسترش روابط سیاسی و اطلاعاتی بین ایران و اسرائیل نقش تعیین کننده‌ای داشت. “مئیر عزری” نماینده دولت اسرائیل در تهران بود. عزری یهودی ایرانی تباری که با آشنایی کامل به زبان فارسی و آداب و رسوم ایرانیان نقش اصلی را در برقراری ارتباط و انجام ملاقات بین سران دو کشور داشت. وی ارتباط صمیمانه‌ای با سران سیاسی و نظامی کشور از جمله سپهبد حاج علی‌کیا رئیس اداره اطلاعات ارتش و دکتر منوچهر اقبال نخست وزیر و غلام عباس آرام وزیر امور خارجه و ایادی ریس ستاد ارتش داشت؛ او موفق شد اعتماد آن‌ها را به خود جلب کند او توانسته بود با کمک دوستان بهائی خود؛ مانند ایادی ملاقات‌هایی بین شاه و مقامات عالی رتبه اسرائیلی از جمله “ژنرال هرکایی” رئیس ارتش اسرائیل ترتیب دهد از پیامدها این ملاقات‌ها، موافقت شاه با افتتاح نمایندگی سیاسی ایران در تل آویو بود با این حال شاه برای جلوگیری از بحرانی شدن روابط ایران با کشورهای عربی به ویژه مصر و عراق دستور داد این کار به نحو پنهانی انجام گیرد و به صورت دفتری در سفارت سوئیس فعالیت نمایید. (شهسواری، ثریا، اسناد فعالیت بهائیان در دوره محمد رضا شاه، ص۱۵۳، تهران، انتشارات مرکز اسناد رسمی‌انقلاب اسلامی، ۱۳۸۷)
