چرا مردم ایران اسلامی از بهائیان متنفرند ؟
ردپای بهائیت در ایجاد آشوب و دامن زدن به آن، اگر چه همواره در تاریخ کشورمان به چشم می خورد، اما نمونه بارز آن در دوران معاصر، در فتنه سال ۱۳۸۸، بر همگان آشکار است.
در نابسامانی هایی که زمستان ۱۳۹۶، در پی سوءاستفاده برخی گروه ها از مطالبات مردمی ایجاد شد، این تشکیلات مزور اگر چه سعی داشت خود را ظاهراً بی طرف نشان دهد، اما اگر نگوییم یکی از پایه های آشوب بوده، با یک پیگیری کلی از پیام ها و عکس العمل هایشان، همراهی محسوس و نامحسوس جریان هایی چون بهائیت و صهیونیسم با قانون شکنان، کاملاً مشهود است.
تظاهر به رد اغتشاش و دعوت به آرامش، تنها یک روی رفتاری این تشکیلات است. روی دیگر بهائیت در شانتاژ و جهت دار کردن مطالبات مردم، همصدا با منافقین و «نوری زاد»ها بود تا در جهت اهداف براندازانه خود، از آن بهره برداری نمایند.
در واقع عمده رسانه های بهائی، پیام هایی در مردود بودن آشوب از آثار سردمدارانشان منتشر کرده اند. این در حالی است که در بعضی دیگر از این رسانه ها، اغتشاشات و کلاً فعالیت های غیرقانونی، با نگاهی تأییدی پوشش داده شده است.
نکته قابل توجه آنکه، رسانه های این تشکیلات، در کنار نشر چنین پیام هایی، متونی از سردمداران اولیه خود منتشر ساختند که به صورت تلویحی، آن را پیشگویی از اوضاع منطقه و به زعم خود نویدی بر تغییر به نفع خویش برداشت می کردند. تأیید ضمنی اغتشاشات را از آن جهت که مقدمه ای برای تحول نظام ضداستعماری ایران است، بدخواهانه به فال نیک گرفتند، حال آنکه خیالی باطل در سر می پرورانند. هر چند با وجود تمام تلاش تشکیلات مبنی بر پشت پرده ماندن نقشه های شوم و دخالت در آشوبگری، برخی گروه های مجازی بهائی، هویت معاندانه خود را بی پرده به نمایش گذاشته و با انتشار زمان تجمع های تخریب گر در مناطق مختلف کشور، دعوت به براندازی را علنی کردند. در این میان، اطلاع ادمین های بهائی از زمانبندی و برنامه ریزی مربوط به تظاهرات، خود مسئله ای است حائز اهمیت که نشان از ارتباط دشمنان نظام با بهائیت و احتمالاً طرح ریزی این تشکیلات در راستای مبارزه با نظام جمهوری اسلامی ایران دارد.
به طورکلی، تشکیلات بهائی در این اغتشاش نیز برگی دیگر از دشمنی را به نمایش گذاشته و کاملاً مشهود بود که با هر چه در توان دارد، خود را به در و دیوار می کوبد تا آوار کند بر سر مردم. از همکاری با کانال های مشخصاً معاند گرفته تا تحریک و تحریض علیه نظام کشورمان ایران.
بهائیت، علاوه بر حمایت از اغتشاشگران و قانون شکنان، مردم را به تداوم برخی قانون شکنی ها –فی المثل در کشف حجاب- فراخوانده و حتی الگوهای ساختگی خود را که چیزی جز فساد و بی بندوباری در کارنامه ندارند، به عنوان نمادی پیشرو، به این آشوب گران ارائه کرده بود.
در نهایت هم آنچه در آن روزهای فتنه خیز از سوی این رسانه های بهائی به کرات مشاهده می شد، معرفی بهائیت به عنوان بهترین راه حل و چاره نهایی بود که نشان می دهد خیرخواهی در کار نیست و این تشکیلات، تنها در کمین سلطه گری از هر آب گل آلودی ذوق کرده و دندان تیز می کند.
