عید رضوان که از اوائل اردیبهشت آغاز و بمدت ۱۲ روز ادامه دارد از اعیاد تاکید شده در فرقه بهائیت است که بهائیان در این ایام وظایفی را دارند که میباید انجام دهند . در این مطلب به این عید و اثار مترتب بر آن میپردازیم .
یک روز را فرض می کنیم که خداوند حکم می کند هر کاری در این روز تعطیل است باز تاکید می کنیم هر کاری . شاید مفهوم تعطیلی هر کاری واضح نباشد خداوند می فرماید اشتغال به کسب ، تجارت ، صناعت ، و زراعت به هیچ وجه جایز نیست و همچنین اجرای مناصب و وظایف یعنی اجرای خدمت حکومت ( اداره کشور )
و باز توضیح می دهد اشتغال به هر امری حرام است و در نهایت تاکید می کند که در این روز اشتغال به امور نهی شده است نهی عظیم آیا ممکن است چند لحظه به مفهوم و آثار مترتب بر این حکم تأمل نمایید .
زیاده گویی نمی کنیم مثلا بیمارستان ها تعطیل چرا که انجام هر شغلی در این روز حرام اعلام شده است ( با تاکید بر تعطیلی ) بهتر است سری به آمار مراجعه روزانه مردم در سرتاسر عالم به بیمارستان ها بزنید . فقط یک درمانگاه پزشکی در شهری با جمعیت تقریبی ۲۳۰ هزار نفر، اعلام می دارد میانگین روزانه ویزیت بیماران در یک روز ۸۰۰ نفر است که از این تعداد ۳۵ درصد اورژانسی هستند . احتمالا خداوند باید حکم نماید که در آن روز هیچ فردی حق مریض شدن هم ندارد و ضمن آنکه تصادفات منجر به جرح نیز در آن روز تعطیل باید گردد . و کسی هم حق مردن ندارد چرا که سردخانه ها از پذیرش اموات معذور هستند .
و آن روزی است که خانه ای و مالی از مردم نباید آتش بگیرد چرا که آتش نشانی تعطیل است .و مردم هم نباید اشتغال به امری مثلا نجات افرادی که در آتش می سوزند نمایند چرا که اشتغال به هر امری تعطیل است .
یک روز پر جرم و جنایت و البته بدون پلیس و شهربانی چرا که نیروهای دولتی و انتظامی اشتغالشان در این روز تعطیل است .
و همینطور شما به تامل و تفکر خود بیفزایید در مشاغلی که باید تعطیل گردد به هر قیمتی ولو مختل شدن زندگی مردم و این یعنی ایجاد هرج و مرج عمومی .
دیانت بهائی فرقه ای است نوظهوربرای بشر امروزی که اولیای بهائی داعیه حکومت جهانی را در سر می پرورانند و در این دیانت با تفسیر فوق ۹ روز را روز شادی و سرور قرار داده اند که در آن ۹ روز هرگونه اشتغال اعم از صنعت کسب زراعت و غیره تعطیل شده است . اول ، نهم و دوازدهم اردیبهشت نیز سه روز از این روزها است که مشهور به عید رضوان می باشد .
پیامبر بهائیت میرزا حسینعلی بهاءالله در آوريل سال ۱۸۶۳ و در آخرين روزهاي حضورش در بغداد مدت ۱۲ روز در باغ نجيبيه موسوم به رضوان اقامت کرد ، وی در این باغ در حضور عده ای از خواص اصحاب ، خود را موعود بيان اعلان کرد .
بهائيان براي اين دوازده روز اهميت فوق العاده قائل هستند و چند روز آن را جشن مي‌گيرند که به عيد رضوان يا عيد گل معروف است.
جهت اطلاع حضرات بهائی قسمتی از کتاب گنجینه حدود و احکام که رهبران بهائی به صراحت این حکم را بیان داشته اند در ادامه می آید تا بیش از پیش با یکی دیگر از دستپاچگی های حسینعلی نوری ( پیامبر خرافی بهائیت ) در صدور احکام سعادت بخش برای بشریت آشنا شوند و از طرفی اصول دوازده گانه خود را ” مطابقت دین با علم و عقل ” با آثار غیر معقول و بی پایه و اساس این حکم بررسی نموده ، با کنار گذاشتن پرده های تعصب . صراط حق و حقیقت را انتخاب و پیشه راه خود قرار دهند .
عید رضوان ارزانی خودتان باد
