نکته :
ماه محرم، ماه عزاست، ماهی است که مسلمانان سیاه می پوشند و برای امام شهیدشان عزاداری می کنند.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او در اولین روز محرم سال ۱۲۳۵ در شیراز متولد شد و زمانی که نتوانست ادعاهای خود را اثبات کند کشتارها به راه انداخت و مریدانش امروزه روز تولدش را مبارک می شمارند و در ماه عزای الهی، جشن و پای کوبی به راه می اندازند.
جالب است که بدانید، بابیان و بهائیان، همه مناسبت های تاریخی خود را به سال شمسی بازگردانده اند، جز اول و دوم محرم که سالروز تولد باب و بهاء و تلاقی آن با عزای حسینی است. این دقت خالی از لطف نیست که بابیان و بهائیان، دو روز اول محرم را رها نکرده اند… چرا
اگر به تاریخ بابیت و بهائیت نگاهی داشته باشیم اساسا بابیت با فسخ اسلام در بدشت شروع و در ادامه با جنایت علیه مسلمانان ادامه یافته است .اوج این جنایات در مقطع زمانی حکومت پهلوی دوم علیه ملت مسلمان و شیعه مذهب ایران ثبت شده است آنجا که ثابت پاسال ها و ایادی ها در دوحوزه اقتصاد و سیاست افسار حکومت شاه هوسران را بدست گرفتنند و تقریبا تمامی مدیریت دولت بدستشان افتاد . از همان زمانها موضوع برگزاری مراسم شادمانی تولد باب و بها در اول و دوم محرم دستاویزی بود برای آزار و اذیت شیعیان ، که تا مقطع پیروزی انقلاب نیز ادامه داشته است . در اسناد ساواک سلسله مراتب این سازمان تذکر داده اند که برگزاری اینگونه مراسمات حساسیت مردم را برانگیخه خواهد نمود .
اما سوال این است که چگونه تمامی مناسبتهای فرقه ضاله بهائیت به تاریخ شمسی است اما بهائیت از این دو مراسم با تاریج هجری عمل میکند . بطور قطع پاسخ فقط یک جمله است ” عناد با شیعیان ” ولا غیر . بابیان و بهائیان از شیعیان ضربه خورده اند ومهمترین آن بروز انقلاب اسلامی بود . حالا ولو با شیطنتهای سخیفانه قصد دارند بنوعی دشمنی خود را با ملت قهرمان ایران اسلامی نشان دهند .
بهائیان باید توجهی به بروز انقلاب اسلامی در ایران داشته باشند . خود آنها قضاوت کنند امار بهائیان قبل از پیروزی انقلاب در ایران و بعد از انقلاب اسلامی در ایران . آنگاه متوجه شکست بزرگ جریان ضاله بهائیت در ایران اسلامی خواهند شد .
حامد محمودی مرداد ۱۴۰۰
