اقدامات تاریخی بهائیت در مقابله با فرهنگ حجاب و حیا در ایران می تواند شاهدی بر دست داشتن تشکیلات بهائیت در هنجارشکنی صورت گرفته در شیراز به عنوان مبدأ آغاز حرکت بهائیت و شهر مورد توجه این فرقه باشد. تشکیلاتی که با القائات منفی و به اسم جامعه سازی، به دنبال زدودن فرهنگ اسلامی از جوامع است.
تجمع هنجارشکنانه و کشف حجاب تعدادی نوجوان در شهر شیراز انگشت اتهام برخی را به فرقه بهائیت، به دلیل سابقه این فرقه در حجاب ستیزی و مقابله با فرهنگ حیا و عفاف در ایران، نشانه برد.
به گزارش ایرنا در تاریخ ۳۱ خردادماه ۱۴۰۱ برنامه ای با عنوان روز جهانی اسکیت بورد در زمین همایش های شهری برگزار شد که در تصاویر انتشار یافته در شبکه های اجتماعی، شمار قابل توجهی از دختران نوجوان و جوان شرکت کننده بدون پوشش سر و برخی از آن ها با لباس غیرمتعارف دیده شدند. پلیس شیراز روز جمعه اعلام کرد که کشف حجاب و هنجارشکنی صورت گرفته در پایان مراسم اسکیت بازان رخ داده است.(۱)
در ابتدا تأکید می شود که این مقاله، خبری نیست و نگارنده با مراکز امنیتی _ قضائی در ارتباط نیست تا از ریز ماجرا مطلع باشد. اما قصد داریم با بررسی سیره و سابقه تاریخی بهائیت در هنجارشکنی و مبارزه با شعائر اسلامی، به تقویت احتمال نقش آفرینی اعضای بهائیت در ماجرای شیراز بپردازیم. چرا که احتمال نقش آفرینی عناصر تشکیلات بهائیت در این هنجارشکنی و مواردی مشابه وجود دارد:
هنجارشکنی های بهائیت:
اول: سابقه، سیره و گفتار پیشوایان بهائی در مقابله با حجاب اسلامی: پیامبرخوانده بهائی با اعتراف به تلاش خود برای برچیدن مذهب شیعه (۲) دشمنی خود را با اسلام حقیقی روشن ساخته و از این رو مقابله با مظاهر اسلامی از جمله فرهنگ حجاب و حیا را در پیش گرفته؛ چنان که پیامبرخوانده بهائیت حجاب زن ها را مانع از پیشرفت و ترقی ایشان دانسته است: «حجاب نسوان (زنان) مانع از تعلیم و تعلّم (یاد گرفتن و یاد دادن) است.»(۳)
در همین راستا پیشوایان بهائی با رویکردی متناقض، تنها به سوءاستفاده از شخصیت زن ها می پردازند. آنها از یک سو به اسم دفاع از حقوق زن ها، حجاب اسلامی را عامل توهین به شخصیت و مانعی برای پیشرفت علمی و اجتماعی او معرفی می‌کنند (۴) و از سویی دیگر، شایستگی زن ها را برای حضور در بالاترین مرکز تصمیم گیری خود (بیت العدل) رد می کنند.(۵)
دوم: الگوسازی از بی حجابی و بی عفتی: بهائیان افتخاردار اولین کشف حجاب و تابوشکنی در بی عفتی هستند و همواره تلاش دارند تا از نماد آن برای جامعه الگوسازی کنند. نقطه آغاز ترویج بی حجب و حیایی در بهائیت را می توان در دوران بابی‌گری جستجو کرد.
«قرّة العین» اولین زن بابی بود که با بی حجابی (۶) و ترویج روابط نامشروع زن و مرد (۷) زمینه را برای رواج بی حیایی و اباحه گری در جوامع اسلامی، خصوصاً ایران اسلامی فراهم کرد.
سوم: به اجراء گذاردن رسمی سیاست های حجب و حیاستیزی در ایران: سابقه فرقه بهائیت نشانگر آن است که در دوران پهلوی که دوره نفوذ و حضور پر رنگ بهائیت در ایران به شمار می رود، تلاش های این فرقه در جهت از بین بردن فرهنگ حجاب و حیا، دستوری تشکیلاتی برای اعضای بهائیت تعریف شده است؛ چنان که در اسناد ساواک از جلسات تشکیلاتی بهائیان می خوانیم: «اکنون از آمریکا و لندن صریحاً دستور داریم در این مملکت، مد لباس و یا ساختمانها و بی حجابی را رونق دهیم که مسلمان نقاب از صورت خود بردارند، بطوری که من مطالبی در منزل آقای معتمد قرائت کردم و تمام دختران و پسران بهائی خوشحال شدند. در ایران و کشورهای مسلمان دیگر هر چه بتوانید با پیروی از مد و تبلیغات، ملت اسلام را رنج دهید…»(۸)
آری؛ اقدامات و برنامه ریزی‌های تاریخی بهائیت در مقابله و مبارزه با مظاهر اسلامی از جمله فرهنگ حجاب و حیا، می تواند شاهدی بر دست داشتن تشکیلات بهائیت در هنجارشکنی صورت گرفته در شیراز (به عنوان مبدأ آغاز حرکت بهائیت و شهر مورد توجه این فرقه) باشد. تشکیلاتی که با القائات منفی و به اسم جامعه سازی به دنبال زدودن فرهنگ اسلامی از جوامع است.
پی‌نوشت:
(۱). خبرگزاری ایرنا، تیتر خبر: راهپیمایی در حمایت از حجاب و عفاف در شیراز برگزار شد، کد خبر: ۸۴۸۰۰۳۵۶، مورخ: ۳ تیر ۱۴۰۱.
(۲). پیامبرخوانده بهائیان در یکی از بیانات خود از شیعیان می خواهد که حتی اگر بهائی نمی شوند، از مذهب شیعه دست بردارند: اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، ۱۲۹ بدیع، ج ۴، ص ۱۴۱٫
(۳). فاضل مازندرانی، رساله امر و خلق، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، نشر سوم، ۱۰۸۶ م، ج ۳، ص ۳۴۱٫
(۴). همان.
(۵). ر.ک: اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، بی‌جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، ۱۳۴ بدیع، ص ۲۱۹٫
(۶). اشراق خاوری، مطالع الأنوار، بی‌جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، ۱۳۴ بدیع، صص ۲۶۴-۲۶۳٫
(۷). جمعی از نویسندگان، فرقه‌های انحرافی، قم: مرکز تخصصی مهدویت، ص ۱۶۴، به نقل از: ظهورالحق، ص ۱۸۲٫
(۸). شنودهای ساواک از جلسه محفلی بهائیان، تاریخ گزارش : ۱۳۵۰/۲/۱۸٫
