نقش بهائیت در شکل‌گیری فتنه سال 1388 همزمان با محرم

فرقه‌ی بهائیت با هدف ایفای نقش و دخالت در امور سیاسی، از سال ۸۶ و هم‌زمان با انتخابات مجلس شوری اسلامی فعالیت علنی خود را برای ورود به عرصه‌ی سیاسی ایران آغاز کرد. (جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: هتاکی عاشورای ۸۸ با مدیریت بهائیان(link is external) منبع: سایت آوینی، به نقل از رجا نیوز) نهاد رهبری بیت‌العدل، بر خلاف آموزه‌های رهبران این فرقه، مبنی بر عدم مداخله در سیاست (پیام بیت‌العدل اعظم، مورخ: ۲۵ دسامبر ۲۰۰۷) . اجازه‌ی ورود آن‌ها را به این عرصه صادر نمود. پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، فعالیت‌های سیاسی بهائیان شکل تازه‌ای به خود گرفت. آن‌ها که فضا را متشنج می‌دیدند، سعی داشتند از آب گل‌آلود، ماهی بگیرند. عقده‌ها و کینه‌های رهبران بهائی نسبت به انقلاب اسلامی، با غنیمت شمردن فرصت به دست آمده، سر باز کرد.

نهاد رهبری این فرقه، در پیام خود به بهائیان ایران، صراحتاً آنان را در مقابل ظلم‌های وارده به مردم ایران مسئول دانسته و آن‌ها را به ادامه‌ی آشوب‌ها ترغیب می‌کند: «ملاحظه فرمایید که با چه سرعتی پرده‌ها برافتاد! مظالمی که طی سالیان دراز از طرق سازمان ‌یافته و پنهان، بر بهائیان و دیگر شهروندان آن کشور وارد آمده، در هفته‌های اخیر در خیابان‌های ایران در مقابل انظار جهانیان، نمایان گشته است… البته در عین حال نمی‌توانید نسبت به مشکلاتی که گریبان‌گیر هم‌وطنان عزیزتان است، بی‌اعتنا باشید».(پیام بیت‌العدل اعظم به احبای ایران، ۲ تیر ۱۳۸۸، مطابق: ۲۳ جون ۲۰۰۹).

بر اساس اطلاعات به دست آمده، فرقه‌ی بهائیت با تَوَهُّم این‌که نظام اسلامی به وسیله‌ی این آشوب‌ها ساقط خواهد شد، نقشی پررنگ در این آشوب‌ها ایفا نمود. فعالیت سازمانی و حساب‌شده‌ی تشکیلات بهائیت در عاشورای آن سال، دشمنی این فرقه را هرچه بیشتر به نمایش گزارد. سرکردگان این حزب در شب تاسوعای حسینی، با حضور در منزل یکی از دستگیرشدگان، هماهنگی‌های لازم را انجام داده و برای حرمت‌شکنی روز عاشورا، برنامه‌ریزی کردند. با توجه به امکانات این فرقه و تشکیلاتی بودن عناصر آن، با برنامه ریزی و آمادگی کامل در اغتشاش آن روز حضور یافتند.(جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: هتاکی عاشورای ۸۸ با مدیریت بهائیان(link is external) منبع: سایت آوینی، به نقل از رجا نیوز)

نکته حائز اهمیت آن‌که حدود ۱۰۰ نفر از افراد دستگیر شده در واقعه‌ی عاشورای ۸۸، بهائی بوده؛ که چند تن از آن‌ها از خانواده‌ی رهبران این فرقه می‌باشند. بروز همین مسأله، از اقدام برنامه‌ریزی شده‌ی آن‌ها، برای هتک حرمت در این روز مقدس، حکایت داشته است. (نظیر: آرتین غضنفری: فرزند مسئول تشکیلات سه نفره منطقه ۶ بهائیت تهران، ژینوس سبحانی: دختر یکی دیگر از اعضای تشکیلات سه نفره منطقه ۶ بهائیت تهران، بابک مبشر: داماد خانجانی از سران اصلی فرقه ضاله بهائیت و…).

اما پس از آن‌که این اقدام بی‌شرمانه و حرمت‌شکنی‌های فتنه‌گران، با پاسخ کوبنده‌ی عامه‌ی مردم ایران در ۹ دی مواجه می‌شود؛ بلافاصله بیت‌العدل در پیامی، به دستگیری چند بهائی، اعتراف و از اظهارات قبلی خود دست می‌کشد. از این‌رو، نهاد رهبری بیت‌العدل، برای دوری از خشم عامّه‌ی ملّت ایران و کاهش نفرت و انزجار هرچه بیشتر مردم نسبت به خود، حضور بهائیان در این آشوب‌ها و حرمت‌شکنی‌ها را منکر می‌شود: «قاطبه ملّت شریف ایران، مردم جهان و جامعه بین‌المللی، با ماهیّت عقاید و رفتار بهائیان آشنا هستند و به بی‌اساس بودن این ادعا واقفند. این دوست‌داران عدل و انصاف شهادت می‌دهند که بهائیان در هر کشور ساکن باشند، با توسل به قانون برای حفظ حقوق خود و دیگران اقدام می‌کنند و از ستیزه‌جویی و خشونت پرهیز دارند».(پیام بیت‌العدل اعظم، ۲۰ دی‌ماه ۱۳۸۸، برابر ۱۰ ژانویه ۲۰۱۰).

آنچه در ادامه می خوانید

نتیجه گیری:

برگزاری مناسبت های تولد رهبران فرقه بهاییت به تقویم قمری، (مصادف با اول و دوم محرم) با هدف حرمت شکنی و در مسیر اهداف شوم جریان صهیونیسم برنامهریزی شده است، در این دو روز از نظر بهاییان کار حرام بوده و تمامی صنوف متصل به بهاییان، بصورت گسترده تعطیل میباشد و اعضاء این فرقه به جشن و پایکوبی میپردازند. و پر واضح است که این حرکت جهت مقاصد شوم بهائیت برنامه ریزی شده و هدف آن توهین به مقدسات شیعه و ایجاد آشوب و اغتشاش در جامعه اسلامی است.زیرا همانطور که در متن اشاره شد؛ چون بهاییت از همه تقویمها استفاده وافر را میبرد ممکن است در برخی ایام، مناسبتی میلادی یا بدیعی با مناسبت شمسی یا قمری تلاقی کند و همانطور که در جواب سوال اگر تاریخ ایام صیام در تقویم بدیع با تاریخ ولادت باب و بهاء در تقویم قمری یکی بشود. جواب داده بودند که حکم صوم در این روز مرتفع است و این یک حکم کلی برای استفاده در سایر موارد مشابه میباشد. چرا در ایام محرم که شیعیان کل جهان و مخصوصا ایرانیان عزادار امام خود هستند، شادی را متوقف و این جشن و پایکوبی خود را در تاریخ میلادی آن دو بجا نمیآورند؟ چنانچه در سال ۱۶۸ بدیع همزمان با سال ۱۳۹۰ یوم ولادت ایندو با یوم صعود بهاء یکی شد و بیت العدل در پیامی به بهاییان مقرر کرد که این دو مناسبت را در تاریخ میلادی بجا بیاورند، تولد باب را در بیستم اکتبر و تولد بهاء در نوزدهم اکتبر! همه این شواهد بر غرض و هدف بهائیت در این قضییه دلالت میکند.و چهره پلید این تشکیلات را بیش از پیش نمایان میسازد.