کد خبر:8355
پ
calendear-Bahaism2.jpg
بهائیت در ایران

تقویم بهائیان بدون هیچگونه پشتوانه علمی!!!

یکی از مسائلی که در این فرقه مشکل اساسی و بحرانی می ­باشد و بهائیت تاکنون نتوانسته برای آن توجیه و توضیح درستی بیاورد بحران هویتی در تاریخ بهائیت است. چنانچه بهائیان به چندین تقویم، مناسبت تاریخی دارند و بهائیان به نوعی بازی در تقویم روی آورده اند و قاعده این بازی این است که […]

یکی از مسائلی که در این فرقه مشکل اساسی و بحرانی می ­باشد و بهائیت تاکنون نتوانسته برای آن توجیه و توضیح درستی بیاورد بحران هویتی در تاریخ بهائیت است. چنانچه بهائیان به چندین تقویم، مناسبت تاریخی دارند و بهائیان به نوعی بازی در تقویم روی آورده اند و قاعده این بازی این است که از هر فرصتی برای رسیدن به مطلوب خود یعنی تبلبغ بهائیت استفاده کنند.

بهائیان به چندین تقویم، مناسبت تاریخی دارند و با اینکه بر اساس کتاب بیان علی محمد باب، تقویمی من در آوردی بوجود آورده که نامش را تاریخ بدیع نامیده است و ایام سال و روز ماه را تقسیم بندی بدون قاعده و طبق میل خود انجام داده اند به طوریکه طبق این تقسیم در انتهای سال پنج روز اضافی می ماند و برای این پنج روز هیچ حکمی ندارند. تقویمی با انواع مناسبات و محاسبات مختلف، که در آن از تاریخ میلادی و تاریخ اسلامی و تاریخ شمسی و تاریخ بدیع ،به نحو مطلوبی استفاده شده است.

برای مثال سالروز اعدام باب را به تاریخ میلادی و سالروز اعلام من یظهره اللهی حسینعلی نوری را به تاریخ میلادی و ایام صیام را به تقویم بدیع و عید فطر را مطابق تقویم شمسی عمل می کنند. شاید با تحقیقات بیشتر به تقویم بودایی و تقویم مایایی و تقویم انسان های اولیه در غارها و…هم تاریخ نگاری کرده باشند.

یکی از ابزار های تبلیغی بهاییت استفاده تام و کامل از انواع تقویم می باشد، تقویمی خرافی که دست آویز علی محمد باب برای تحمیق مردم گمراه شد و حسینعلی نوری هم آن را امضاء کرد،

تقويم بديع، عنواني است كه در كتاب‎هاي منتشر شده بهائيان به چشم مي‎خورد؛ آري بهائيان تاريخ خود را با عنوان بديع نام‎گذاري مي‎كنند. اين تقويم كه نه قمري است و نه شمسي، ۱۹ ماه دارد و هر ماه ۱۹ روز.

این تقویم، تا به امروز به لقمه‎اي گلوگير براي بهائيان تبديل شده بود، به گونه‎اي كه آنان نمي‎دانستند با آن، چه كنند. این تقویم به اندازه‎اي مبهم بود كه سران بهائيت و بيت العدل اسرائيل نيز ۱۷۱ سال در تنظيم آن مبهوت مانده بود و پس از گذشت ۱۷۱ سال از آغاز آن، به تازگي (امسال) توانستند براي آن كه از زير بار فشار نقد نويسان فرار كنند، چاره‎اي انديشيده و دستور العملي را براي محافل روحاني ملي ارسال كنند كه همگي بدانند كه از اين پس بايد از اين تقويم براي ثبت تاريخ‎هاي خود استفاده كنند.

اين تقويم شگفت انگيز است، زيرا همه معيارها و ملاك‎هاي تقويم‎هاي شمسي، قمري و ميلادي را در هم شكسته و قانون جديدي را پديد آورده است، قانوني كه با هيچ ملاك علمي و عقلي هم‎خواني ندارد. براي نمونه:

– ماه‎هاي سال در اين تقويم ۱۹ ماه است.

– روزهاي ماه، ۱۹ روز.

– روز به هنگام غروب آفتاب پايان مي‎يابد و از غروب آفتاب روز جديد آغاز مي‎شود.

این دستور العمل بهائیت، یعنی خلاف جریان آب شنا کردن، یعنی خلاف خلقت، یعنی خلاف نظم حاکم بر جهان هستی…

همان‎گونه که مستحضرید، مدت زمان یک ماه، تقریباً برابر است با مدت زمانی که طول می‌کشد تا کره ماه یک دور کامل به دور کره زمین بچرخد و این زمان همان حدود ۳۰ روز است. حال که قاعده تعیین مدت زمان یک ماه بر اساس قانون طبیعت روشن شد، جای این پرسش است که: «بهائیان بر اساس کدام قاعده و قانون، تعداد روزهای ماه را به ۱۹ روز تقلیل داده‎اند؟»

قاعده ۲۴ ساعت بودن روز هم كه روشن است و اينكه از چه زماني شروع مي‎شود و چه هنگام پايان مي‎يابد…

جاي شگفتي دارد كه سران بيت العدل در پيامي كه براي رونمايي از تقويم بديع صادر كرده، مي‎نويسد: «گزينش تقويمي جديد در دوره هر پيامبر نمادي از قدرت ظهور الهي براي ايجاد تحول در درك انسان از حقايق مادي، اجتماعي و روحاني است و از اين طريق لحظات و ايام مقدس مبرز مي‎گردد، جايگاه نوع بشر در زمان و مكان باز انديشي مي‎شود و روند زندگي از نو شكل مي‎گيرد.» (پیام ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۴ به محافل روحانی ملی)

اين نوشته سئوالات فراوانی را برای انسان به وجود می آورد:

۱- گزينش تقويم در دوره هر پيامبر را نماد از قدرت ظهور الهي مي‎داند، در حالي كه ۱۷۱ سال از اين تقويم گذشته و بهائيان پس از دو قرن از تقويم خود رونمايي مي‎كنند نه در زمان حسين علي بهاء؛ یعنی خدای بهائیان اینقدر ناتوان بود که در زمان خود نتوانست ظهور خود را نمایان کند، از این‎رو این کار را بر عهده سران بعدی بهائیت گذاشت تا پس از حدود دو قرن این کار را انجام دهند؟

۲- آيا تا به حال كه از تقويم بديع رونمايي نشده بود، بهائيان نمادي از قدرت ظهور الهي براي ايجاد تحول در درك انسان از حقايق مادي، اجتماعي و روحاني نداشتند؟ به عبارت ساده‎تر، بهائيان تا به امروز حقايق مادي و اجتماعي و روحاني را درك نمي‎كردند و اين سبب شد كه شما با رونمايي از تقويم بديع به درك كردن آنان كمك كنيد؟

۳- آیا بهائیان تا به امروز ایام مقدس و نحس خود چون روز میلاد باب و بهاء را بر اساس تقویم قمری یا میلادی محاسبه نمی‎کردند؟ این سخن جای تعجب دارد، یعنی در این دو قرن، لحظات و ایام بهائیت مبرز نشده بود؟ یعنی کسی نمی‎دانست یا نمی‎توانست محاسبه کند که علی محمد شیرازی یا حسین علی نوری در چه روزی به دنیا آمده‎اند و در چه روزی مرده‎اند؟

۴- شما با این تقویم شگفت ‎انگیز، چه باز اندیشی‎ای در جایگاه نوع بشر در زمان و مکان به وجود آورده‎اید؟

۵- آیا قرار است که  از این پس که این تقویم را اجرا می‎کنید، روند زندگی شما از نو شکل بگیرد، پس این دو قرن که گذشت، چه می‎شود؟

۶- قرار است چه چیز زندگی شما نو شود؟ دین شما، توحید شما، قبله شما، چه چیز؟ یعنی در این دو قرن فرصت نو شدن نبود؟

۷- آیا دین است که روند زندگی را تغییر می‎دهد یا تقویم؟ آیا بهائیان روز و ماه و سال و شیوه شمارش آن‎ها را سبب تغییر روند زندگی می‎دانند، یا دین را؟

آري، همه اديان براي خود تقويمي دارند: يهوديان عبري، مسيحيان ميلادي و مسلمانان هجري؛ اما اين به اين معنا نيست كه نظام طبيعت را در نظر نگرفته باشند و سال و ماه و روز را برهم ريخته باشند. ماه در همه اديان بر اساس نظام آفرينش ۳۰ روز دارد و سال ۱۲ ماه.

۱۲ ماه بودن سال، قانون طبیعت است؛ خدای سبحان در قرآنی که بهائیان نیز آن را قبول دارند می‎فرماید: «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في‏ كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض‏» (سوره توبه، آیه ۳۶) و اين بحثي علمي است كه با نظام آفرينش درگير است، نه امري دل‎بخواهي كه چون ما مي‎خواهيم ۱۹ را مقدس بشماريم، ماه و سال و روزمان نيز بايد بر اساس اين عدد تنظيم شود…

حضرت عيسي(عليه السلام) ۱۹ قرن پيش از ميرزا حسين علي و پيامبر خاتم (صلي الله عليه و آله و سلم) ۱۳ قرن پيش از حسين علي ميرزا مي‎دانستند كه ماه ۳۰ روز است و سال ۱۲ ماه، چون الهي و آسماني بودند؛ ليكن پس از اين زمان طولاني و پيشرفت علم، چگونه پيامبري كه مدعي آسماني بودن است و در قرن اتم  پيدا شده، از این قانون طبیعی جهان آفرینش، تخلف می‎کند؟ امیدواریم پیروان او پاسخی برای این همه معما داشته باشند؟

توضیحی در مورد سال بهائي

سال بهائي؛ سال شمسي است و از روز اول فروردين هر سال شروع مي شود روز اول که يوم البهاء از شهر البهاء است، نوروز و عيد بهائي است.

سال بهائي مرکب از ۱۹ ماه و هر ماه نيز ۱۹ روز است که  جمعاً ۳۶۱ روز مي شود و ۴ يا ۵ روز که از سال شمسي باقي مي ماند بين ماه هجدهم و ماه نوزدهم قرار گرفته و به “ايام هاء ” ( معادل عدد ۵ به حساب ابجد) مشهور است. اين تقويم بهائي به ابتکار سيد باب تدوين شده و بهائيان نيز از آن پيروي مي کنند. بهاء الله مي گويد : سال ۱۲۶۰ يعني سال ظهور باب? بايد مبداء تاريخ بديع قرار گرفته شود. لذا آن سال مبداء تاريخ بهائي شده است.

اسامي نوزده ماه بهائي به شرح زير است:

۱- شهر البهاء

۲- شهر الجلال

۳- شهر الجمال

۴- شهر العظمه

۵- شهر النور

۶- شهر الرحمه

۷- شهر الکلمات

۸- شهر الکمال

۹- شهر الاسماء

۱۰- شهر العزه

۱۱- شهر المشيه

۱۲- شهر العلم

۱۳- شهر القدره

۱۴- شهر القول

۱۵- شهر المسائل

۱۶- شهر الشرف

۱۷- شهر السلطان

۱۸- شهر الملک

۱۹- شهر العلاء

 

با تشکر از گرد آورنده مطلب : «س. نجفی»

منبع
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب        
بهائیت در ایران
ارسال دیدگاهYour Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کلید مقابل را فعال کنید Active This Button Please