در جریان اغتشاشات و البته اعتراضات اخیر برخی جریانات فکری عجب رکبی خوردند و رفتارهائی از آنها دیده شد که شاید تصورش هم دور از عقل و منطق بود پیوند بهائیت و صوفیه گنابادیه و برخط شدن در صف شیطان یکی از همین دست رفتارها بود.
بعد از تلاش علیرضا جذبی قطب صوفیه گنابادیه جهت به خط شدن لشکر شیاطین، افسانه بایگان از اعضای فرقه صوفیه گنابادیه حجاب از سر برداشت و مورد استقبال و حمایت شبکه بهائی manoto قرار گرفت.
البته بایگان در سال ۱۳۹۶ نیز در یک مجلس صوفیانه تحت تأثیر جو آن جلسه قرار گرفت و کشف حجاب نمود.
و صد البته که جریان افراطی آزمایش و مجذوبان سر در آخور سرویسهای اطلاعاتی دشمنان تمام تلاش خود را در وارد کردن پیروان فرقه گنابادیه به اغتشاشات داشتند اما نشد ولی به نظر میرسد جناب جذبی کمی هوائی شد و نتوانست خوب مدیریت نماید اما حتی با تلاش جذبی هم نشد آنچه میخواستند.
بهائیان به مدعی غیر سیاسی بودن هم ابتدا سکوت کردند اما بعدا توهم زدند که نکنه واقعا خبریه و ما جا بمانیم لذا وارد معرکه شدند و همسو با لشگر شیطان در مقابله با نظام به اغتشاشات پیوستند. البته جریان بهائیت بشکل جدی از اغتشاشات سال ۸۸ به لشگر شیطان پیوسته بود و البته چوب این گستاخی را خورده بود. ولی اینکه چرا مجددا این مسیر را انتخاب کرده را باید فشار صاحبخانه ( رژیم کودک کش اسرائیل )تحلیل کنیم.
اهل حق هم با هدایت جامعه یارسانی افراطی سعی کرد این جامعه را وارد معرکه شیاطین نماید اما با درایت و هوشیاری برخی از رهبران جامعه اهل حق در این امر ناموفق بود و تنها جریان افراطی اهل حق که مشروعیتی حتی در جامعه اهل حق ندارد، تلاشی را در ورود به همراهی با لشکر شیطان انجام دادند به نظر میرسد مجمع مشورتی یارسان هم بوی کباب حس کرده بود غافل از اینکه خر داغ میکنند.
و ….
آنچه راهبرد نظام اسلامی است حفظ امنیت جامعه است. و البته این مهم بعنوان خط قرمز نظام همیشه و همه حال مورد تاکید بوده و هست. و جریانات فکری و فرقه ای هرگاه به حفظ امنیت جامعه اهتمام داشته باشند، مورد احترام خواهند بود. وگرنه آقای جذبی و دیگر افراد خوب میدانند که امنیت برگزاری جلسات آنها به سبب جامع نگری نظام اسلامی است و اینرا خوب امتحان کرده اند. خط قرمز نظام حفظ امنیت جامعه در سایه وحدت احاد جامعه و تمامیت ارضی کشور است و با هیچ کس در این موضوع تعارف ندارد.
کلیه پیروان فرق بدانند که سیاسی شدن به معنای همراه شدن با دشمنان انقلاب اسلامی نیست. بدانید و از خود سوال کنید اینهمه هجمه بر علیه جمهوری اسلامی برای چیست؟ آیا دشمنان ملت ایران میتوانند دلسوز جامعه ایران باشند؟ قطعا پاسخ منفی است چون در راهبرد سیاست خارجی دشمنان فقط و فقط حفظ منافع مورد توجه قرار میگیرد و حمایتها و ژستهای حقوق بشری صرفا ابزاری است برای رسیدن به منافعی که آنها بدنبال آن هستند و مردم کشور هدف را صرفا یک وسیله و ابزار میدانند.
حامد محمودی ۱۳ آذر ۱۴۰۱
