بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، فرصت غارت و نفوذ از فرقه ضاله بهاييت گرفته و نقشه های آنان نقش برآب شد. بنابراین دشمنی با نظام جمهوری اسلامی ایران در راس برنامه های بهائیت قرار گرفت در حالی که بهائيت مدعي است با سياست رابطهاي ندارد و تكليف بهاييان در برابر حكومتها اطاعت و تسليم است، اما دشمنی آنان از همان روزهای شکل گیری اتقلاب اسلامی تا کنون ادامه داشته است.
سازمان بهائیت برای پیشبرد اهداف سیاسی خویش با انگیزه کسب قدرت در ایران برنامه های خویش را پیش می برد. اما اتفاق بسیار مهمی که تمام این برنامه ها را به هم ریخت، پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ بود. از همین جهت طبیعی بود که از همان ابتدا درمقابل انقلاب بایستد و از عینیت یافتن انقلاب تاریخی ایرانیان ناراضی باشند. امروز با وقوع انقلاب و شکست آن برنامه ها به طور دقیق نمی توان داوری کرد که اگر انقلاب محقق نمی شد سازمان بهائیت تا چه میزان به اهداف خویش دست می یافت.[۱]
دشمنی بهائیت با اسلام و نظام اسلامی حتی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد. سند ذیل در این رابطه قابل توجه است.
در میان اسناد ساواک، یک سند فوق محرمانه وجود دارد که نقشه فرقه بهائیت را برای آینده ایران اسلامی طرح ریزی کرده است و با دستور مستقیم انگلیس و آمریکا، به وسیله استفاده از تبلیغات سوء، قصد به حاشیه راندن اسلام را دارد.
متن این سند به شرح زیر است:
«جلسه ای با شرکت ۹ نفر از بهائیان ناحیه ۱۵ شیراز در منزل آقای فرهنگ آزادگان و زیر نظر آقای لقمانی تشکیل گردید. بعد از قرائت نامه آقای ولی اله لقمانی در مورد ادیان جهان و آمار آنها و شهدای بهائیت سخت گفت. وی اضافه کرد، آقایان بهائیان بهتر است بیشتر مطالعه نمایند و از روی حقیقت قضاوت کنند تا بفهمند معنی بهائیت که امروز آزادی بیشتری دارند یعنی چه؟در زمان قدیم احبا نمی توانستند بگویند ما بهایی هستیم و نمی توانستند تبلیغ کنند اگر هم مبارزه ای می نمودند فورا آنها می کشتند. لیکن اکنون آن تعصب ها کنار گذاشته شده است. اکنون از آمریکا و لندن صریحا دستور داریم در این مملکت مد لباس و یا ساختمان ها و بی حجابی را رونق دهیم که مسلمانان نقاب از عورت خود بردارند. به طوریکه من مطالبی در منزل آقای معتمد قرائت کردم و تمام دختران و پسران بهایی خوشحال شدند. در ایران و کشور های مسلمان دیگر، هرچه بتوانید با پیروی از مد و تبلیغات ملت اسلام را رنج دهید تا آنها نگویند امام حسین فاتح دنیا بود و علی غالب دنیا، البته بهائیان هم تصدیق دارند ولی نه برای قرن اتم، اتمی که بدست بهائیان درست می شود اسلحه و مهمات بدست نوجوانان ما در اسرائیل ساخته می شود. این مسلمانان آخر به دست بهائیان از بین می روند و دنیای حضرت بهاءالله رونق می گیرد».[۲]
امروزه مهره های رسانه ای فرقه ضاله بهائیت به عنوان چهره های ثابت در شبکه های ماهواره ای برانداز شناخته می شوند و این درحالی است که تشکیلات این نحله ضاله در گذشته مدعی عدم مداخله در امور سیاسی شده بود. حال از آنجا که تمام فعالیت های اعضاء فرقه ضاله بهائیت باید طبق نقشه تشکیلات و تائید آن پیش برود، تمام فعالیت های رسانه ای و اجرایی و جاسوسی آنها در راستای برهم زدن امنیت ملی کشور و در نهایت براندازی است. نمونه عملکرد آنها حضور در اکثر اقدامات ضد امنیتی مثل فتنه ۸۸ و اغتشاشات سال ۱۴۰۱ و احتکار و اختلال در اقتصاد کشور می باشد.
حقیقت آن است که طبق مبانی فرقه ضاله بهائیت، جامعه اسلامی به دلیل اتکا بر احکام دین مبین اسلام باید مورد استحاله قرار گیرد و به سمتی برود که احکام الهی در آن منزوی شود. نکته قابل توجه اینجاست، طرح جامعه سازی فرقه ضاله بهائیت به عنوان یک نقشه تشکیلاتی، برای مقابله با ارزش های جامعه اسلامی و احکام الهی ارائه شده و از آنجا که انقلاب اسلامی سدی محکم در برابر جامعه سازی آن ها است، سعی در جبران آن به اشکال دیگر مثل نفوذ در سازمان های بین المللی برای فشار به جمهوری اسلامی، ایجاد مشکلات اقتصادی در کشور، جاسوسی به نفع بیگانگان و … .را دارند. عرفان ثابتی که خود دست پروده سرویس های جاسوسی ضدایرانی است و امروزه به عنوان چهره ثابت شبکه صهیونیستی ایران اینترنشنال شناخته می شود ازجمله افرادی است که علنی موضوعات ضد امنیت ملی کشوررا مطرح می نماید تا در پندار باطل خویش طرح جامعه سازی فرقه را محقق کند.
طرح جامعه‌سازی بهائی، طرحی برای افزایش اثرگذاری بر اقشار مختلف جامعه است که با هدف بالا بردن آمار و جذب به تشکیلات بهائیان انجام می شود. این طرح زیر نظر مرکز جهانی بهائیت، و توسط مؤسسات وابسته دنبال می گردد. یکی از ارکان جامعه سازی این فرقه ضاله، طرح روحی می باشد که جلسات دعا از در قالب طرح روحی دنیال می گردد.
«جلسات دعا» یکی از شگردهای بسیار مهم بهائیت برای جذب و تبلیغ است. که در این رابطه، توضیحات یکی از کارشناسان طرح روحی در مورد جلسات دعا را به طور مختصر بیان می‌کنیم. «جلسات دعا اقدامی است که از دل کتابِ یکِ مؤسسه روحی بیرون می‌آید، تا از طریق مشورت در این جلسات به سؤالات بنیادینمان پاسخ دهیم. بعد از اینکه دعا می‌خوانیم با مفاهیم جدیدی روبه‌رو می‌شویم که در انتخاب فعالیت‌ها به ما کمک می‌کند، احساس می‌کنیم نیاز به اقدام و عمل داریم، پس لازم است این مفهوم را با بقیه افراد در میان بگذاریم. همان‌طور که در جلسات دعا انجام می‌شود. جلسه دعا نمونه کوچکی از جلوه تعالیم بهائی است، چون هر فردی با هر اعتقادی می‌تواند در این جلسات حاضر شده و دعا بخواند. این به طور طبیعی باعث رشد می‌شود، چون لاجرم فرد با شرکت در این جلسات احساس نیازی درونی برای شرکت در دیگر امور بهائی پیدا می‌کند. مثلاً احساس می‌کند می‌خواهد وارد ابعاد دیگری از کمک به جامعه شود، مثلاً معلم اطفال شود و بعد با مادر بچه‌ها هم شروع کند به راه‌اندازی جلسات دعا. ممکن است یک جمع دعا، نیاز داشته باشد دعا را با موسیقی همراه کند یا جمع دیگری دعا را تفسیر کنند تا در مفاهیم عمیق شوند و بستری برای مشورت به وجود بیاید. هر جلسه بنابر ابتکار خودش، می‌تواند راه حل جدیدی داشته باشد … پس دور از ذهن نیست که خانواده پس از مدتی از حضور فرزندشان در این جلسات، جلسه دعایی با کمک کودکشان تشکیل دهند و کم‌کم با کمک آن جلسه دعا، اعضای دیگر محله و بعد از آن جامعه هم وارد فعالیت‌ها شوند و از آن استقبال کنند.[۳]
ظاهر جلسات به این شکل است که در آن هر فرد و با هر اعتقادی اجازه حضور و خواندن دعای خودش را دارد. در صورتی که اگر جلسه به این شکل باشد، دور هم جمع شدن بی‌معنا و مضحک است. حقیقت ماجرا این است که در این جلسات تمام متونی که خوانده می‌شود، دسته‌جمعی و متعلق به سردمداران بهائیت است. البته بعضی از این به اصطلاح ادعیه بهائی که محتوایی روحانی در آن به چشم می‌خورد، نوعی سرقت دینی-ادبی رهبران بهائیت و کاردستی کلاژگونه‌ای[۱] از ادعیه اسلام است.
بهره بردن بهائیت از این مقوله، نشانگر برنامه‌ریزی کارشناسی شده تشکیلات، برای درگیر کردن افراد با این فرقه است، چون دعا رفتاری فطری است که تا میزان زیادی با غریزه بشر نهادینه شده. درخواست نیاز و نوعی درد و دل با نیرویی عظیم و فوق بشری، چیزی است که اگر مداوم هم صورت نگیرد، هر از گاهی در طول زندگی افراد رخ می‌دهد. باید دید هدف بهائیت از مطرح کردن این مقوله به راستی چیست؟ آیا مشفقانه بر آن تأکید دارد یا ترفندی تشکیلاتی و منفعت‌طلبانه است؟
همان‌طور که در این برنامه مشخص است بهائیت نقشه دقیقی از این جلسات و نحوه برگزاری‌اش به اعضا ارائه می‌دهد. به صورتی که خود دعا را در کتاب مؤسسات آموزشی همراه با مفاهیم درونی تشکیلات درآمیخته و مکان انجامش را نیز به فرد دیکته می‌کند. طبق بیان این کارشناس بهائی، جلسات دعا به دورهمی‌هایی برای مشورت پیرامون مسائل بهائی و به طور خلاصه تبلیغ بهائیت تبدیل می‌شود و هدف غایی آن درگیر کردن افراد بیشتری از جامعه با بهائیت است.
البته این توضیحات برگرفته از دستورات سران تشکیلات است. برخلاف آنچه با پخش اذکار و فایل‌های صوتی مناجات‌های مختلف سعی در ایجاد نمودی معنوی در این فعالیت تبلیغی دارند، مرکز اصلی تشکیلات در پیامی خطاب به بهائیان ایران در مورد “اهمیت و جایگاه جلسات دعا و مناجات در فرایند جامعه‌سازی” می‌گوید:
…«قدرت نهفته در دعا و مناجات وقتی ظاهر می‌شود که انگیزۀ اصلی آن محبّت ا… باشد؛ از ترس، توقّع، تظاهر و خرافات به دور بوده با صداقت و پاکی دل تلاوت شود.[۴]
تا اینجا پیام در واقع آن چیزی است که لازم است به غیربهائیان نشان داده شود، اما در ادامه هدف اصلی از برگزاری این جلسات مشخص خواهد شد که کاملاً خلاف جمله قبل مبنی بر «عدم توقع» است.
«….دعوت این مشتاقان از بهائیان آن است که مساعی جامعه‌سازی را که با پشت‌کار به آن مشغولند به منزله الگوی جدیدی از نحوه اجتماع نوع انسان مشاهده نمایند…از جمله اجزای اساسی این الگو جلسات دعا و مناجات می‌باشد که جنبه‌ای جمعی از حیات روحانی و ابعادی از مفهوم مشرق‌الأذکار است. تشکیل این جلسات فرصت گران‌بهایی برای شما عزیزان فراهم می‌سازد تا نه تنها به نیایش و ستایش پروردگار یکتا پرداخته، عنایات او را در زندگی خود سائل شوید، بلکه قوای روحانی نهفته در دعا و مناجات را با دیگر شهروندان شریف آن آب و خاک نیز در میان گذارید.[۵]
ابتدا با توضیحات استعاری، تشبیه و متن ادبی، مفهوم دعا را از خصلت ذاتی بشر به عاریه گرفته و ادعا می‌کنند دعا تنها زمانی قابل قبول است که فقط و فقط به نیت صحبت با خالق و نزدیکی به او باشد، اما در نهایت مقصود اصلی را با عنایت به اهداف خود به اعضاء ابلاغ می‌کنند و در واقع آن را وسیله‌ای برای تبلیغ می‌دانند و بس.
لذا جلسات دعا و طرح روحی این فرقه در حقیقت همان جلسات گروهکی و خانه تیمی های گروهک های ضد انقلاب است که هدفش جذب و کادرسازی برای فرقه است.
با این وصف، مهره های رسانه ای فرقه ضاله بهائیت به عنوان سخنگویان و ارائه دهندگان نقشه راه این نحله به طور علنی مسیر براندازی را در پیش گرفته اند و بر این مبنا، باید با جمیع اعضاء و مهره های این جریان به عنوان مهره های محارب و برانداز برخورد کرد، چراکه مهره های غیر رسانه ای بهائی نیز به عنوان مجریان و پیاده سازان نقشه های تشکیلات فرقه عمل می کنند.[۶]
منابع:
سازمان سیاسی بهائیت، حمیدرضا اسماعیلی، تهران موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، ۱۴۰۰٫
سایت فاران نقد ادیان
کانال استاد حسن ارشاد
[۱] – سازمان سیاسی بهائیت، حمیدرضا اسماعیلی، ص ۴۹۴
[۳] – برنامه رادیویی بهائیت، تابستان ۹۶٫
[۴] – پیام بیت‌العدل خطاب به بهائیان ایران، ۲۷ آذر ۱۳۹۳٫
[۵] – پیام بیت‌العدل خطاب به بهائیان ایران، ۲۷ آذر ۱۳۹۳٫
