کد خبر:12749
پ
jahani
بهائیت در ایران

جهانی سازی بهائیت خلاف منافع ملی کشورها

هدف تشکیلات بهائیت جهانی سازی آیین خویش است که طبق برنامه ریزی ها پس از گذار بهائیت از دوره هایی که آن را مراحل مجهولیت، مظلومیت، انفصال و رسمیت می نامد به مراحلی که آن را مراحل استقلال، حکومت ملی بهائی و سپس حکومت بین المللی بهائی می خواند برساند و برای رسیدن به آن […]

هدف تشکیلات بهائیت جهانی سازی آیین خویش است که طبق برنامه ریزی ها پس از گذار بهائیت از دوره هایی که آن را مراحل مجهولیت، مظلومیت، انفصال و رسمیت می نامد به مراحلی که آن را مراحل استقلال، حکومت ملی بهائی و سپس حکومت بین المللی بهائی می خواند برساند و برای رسیدن به آن از سال ۱۹۹۳ یازده برنامه را تدارک دیده و اجرا نموده و بعضی در حال اجراست و در نظر دارد تا پایان برنامه ۵ ساله چهارم (۲۰۲۱) جمعیت بهائیان را به یکصد میلیون برساندا بيت العدل با توجه به گستردگی جغرافیائی جهان، تنوع فرهنگی و میزان توانائی های بهائیان در هر نقطه از سال ۱۹۹۰ اقداماتی را به اجرا گذاشت تا بتواند همه نقاط را در جهان پوشش دهد. اقداماتی همچون اجرای برنامه آموزشی تبلیغی روحی و انجام تبلیغات گسترده و سیستماتیک برای جذب حمایت افراد و نهادهای رسمی و غیر رسمی در کشورهای مختلف بدون آنکه اطلاعی از منویات اصلی آنها داشته باشند.

در قسمت هایی از پیام بیت العدل خطاب به هیأتهای مشاورین قاره ای (۲۸) دسامبر ۲۰۱۰) که وظیفه نشر بهائیت در سراسر جهان را دارند آمده است: «امروزه حدود ۱٦٠٠ محدوده جغرافیایی در سراسر جهان وجود دارد که در آن دوستان موفق شده اند الگوی عمل برای یک برنامه فشرده رشد را ایجاد نمایند. اگرچه این دستاورد مهم است ولی به هیچ وجه نمی توان آن را حد اعلای فرایندی دانست که در هر محدوده شتاب گرفته است. مرزهای جدیدی از یادگیری اکنون به روی دوستان باز شده است و از آنان دعوت می شود که قوای خود را وقف ایجاد جوامعی نمایند که پویا و در حال رشد بوده، دیدگاه حضرت بهاء الله برای بشریت را بیش از پیش منعکس می سازد».

در ادامه بیانیه آمده است:«این محدوده های جغرافیایی همچنین باید منبعی بالقوه از مهاجرینی باشد که بیشتر در میدان مهاجرت داخلی به محدوده های جغرافیایی یکی بعد از دیگری اعزام شوند تا در بعضی از این محدوده ها اولین اشعه انوار ظهور جمال مبارک را تابان نمایند و در برخی دیگر حضور امر الهی را قوی سازند و کلا همه را قادر نمایند که به طرف اولین نماد پیشرفت در مسیر توسعه فرایند رشدجهانی سازی و یا ورای آن با سرعت پیش روند با توجه به این نکات در رضوان سال ۲۰۱۱ از جامعة اسم اعظم دعوت خواهیم نمود که در طی پنج سال آینده تعداد محدوده های جغرافیایی را که در آن یک برنامه رشد در هر سطحی از فشردگی در جریان است. به ۵۰۰۰ یعنی تقریباً معادل یک سوم تمام محدوده های جغرافیایی فعلی موجود در جهان افزایش دهند..….»

در این زمینه بیت العدل استیحاشی هم ندارد که گاهی اهداف تبلیغ تهاجمی اش برای بهائی سازی غیر بهائیان حتی کودکان را علناً در بعضی پیام ها اظهار کند تا بهائیان را بر انگیزد که با تبلیغ بیشتر افواج بیشتری از مقبلین( کسانی که بهائی می شوند را وارد بهائیت نمایند) اگر چه نوعاً این هدف را در پوشش الفاظ عمومی مثل آموزش و رشد جهانی و همکاری بین المللی و رسیدن به نظم بدیع جهانی (البته در سایه رهبری بیت العدل و آیین بهائی بیان میکند!) بدین ترتیب همه جهان در برنامه تبلیغ تشکیلات بهائی قرار دارد در حالی که این تبلیغ تهاجمی و تبشیری و فرقه ای در بسیاری از کشورها غیرقانونی و ممنوع است و به عنوان يك حركت اختلاف برانگیز و مخل به امنیت عمومی و وحدت ملی به شدت با آن مقابله می شود.

زیرا یکی از پیامدهای آن ایجاد درگیری بین آنان و مردم می شود مانند آنچه در یونان و بعضی شهرهای آمریکا در مورد گروه شاهدان یهوه مشاهده شده است. از سوی دیگر، این تبلیغ برنامه ای و هجومی به خصوص در مورد افراد بی دفاع و بی اطلاع مثل کودکان و مردم عادی غیر متخصص از نظر اجتماعی کاملاً مردود و قبیح است و خلاف حقوق بشر جهانی می باشد.

از طرف دیگر امنیت ملی کشورها را به خطر می اندازد، چراکه هر گونه تبلیغ فرهنگی که باعث و ایجاد گسیختگی اجتماعی در محیط جامعه شود، خلاف حاکمیت ملی کشورها می باشد و این به صراحت در حقوق بین الملل مورد قبول نیست.

و از زاویه ای دیگر اقدامات تبشیری تبلیغی صهیونیستی بهائیت خلاف اقتدار ملی کشورها[۱] می باشد. اصولا همگونی فرهنگی سیاسی در جوامع باعث افزایش اقتدار ملی کشورها می گردد. لذا بر عکس آن یعنی اگر در جامعه ای این همگونی بر اثر هر عاملی از جمله تبلیغات گروههای مختلف داخلی یا خارجی تضعیف یا به هم بخورد، باعث ایجاد اختلاف و درگیری و در نهایت باعث تضعیف اقتدار ملی کشورها و دولت ها می گردد.

لذا اقدامات فرقه ضاله بهائیت را از هر نظر اعم از منافع ملی، امنیت ملی، حاکمیت ملی، اقتدار ملی، حقوق بین الملل و … مورد بررسی قرار دهیم به هیچ قابل دفاع نبوده و باید و حتما با آن برخورد قاطع صورت گیرد، چون هیچ حاکمیت ملی نباید خلاف منافع ملی کشور و مردمش عمل نماید.  

منبع:

فخاری، عبدالحسین، دو قرن چالش(سی نکته در نقد آیین بهائیت)، انتشارات گوی، چاپ اول، ۱۳۹۸

 

[۱] – برای اطلاع بیشتر به مصاحبه آقای سید سعید زاهدانی با عنوان «بهائیت، تقابل با اقتدار ملی ایران» که در مورخه  ۱۰ شهریور ۱۴۰۰ در همین سایت درج گردیده مراجعه گردد.

 

بهائیت در ایران
ارسال دیدگاهYour Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کلید مقابل را فعال کنید Active This Button Please