«او بهائیت را نه تنها یک آیین الهی نمیداند بلکه در مدرن بودن و جهانی بودن آن نیز تردید مینماید.»
دنیس مکاوئن، متفکر، نویسنده، محقق و منتقد بهائی است که بعد از ۱۵ سال عضویت فعال در تشکیلات بهانی، به دلیل مواضع انتقادی و دیدگاههای آزاداندیشانهای که داشت مورد سرزنش تشکیلات بهائی قرار گرفت و با توجه به عملکرد نادرست تشکیلات بهائی مجبور به استعفاء و ترک بهائیت شد.
او ابتدا سعی کرد اشکالات موجود در کادر رهبری بهائیت را به صورت مشفقانه گوشزد نماید ولی خیلی زود با مقاومت تشکیلات مواجه گردید.
مک اوئن با بررسی و دقت نظر در تاریخ بابی و بهائی، اعلام نمود که رهبران بهائی به طور مرتب در حال پاکسازی متون بهائی و تغییر و تحریف تاریخ آن هستند.
او بهائیت را نه تنها یک آیین الهی نمیداند بلکه در مدرن بودن و جهانی بودن آن نیز تردید مینماید.
مک اوئن آموزه های بهائی را اقتباس ناقصی از اسلام و ادیان دیگر دانسته و برخی از آنها را مورد انتقاد قرار میدهد.
او تاریخ باب را جدا و متناقض از تاریخ بهائیت دانسته و در مورد جانشینی بهاءالله و من يظهره الله بودن او تردید دارد.
مک اوئن بيت العدل و عبدالبهاء و شوقی را مصون از خطا ندانسته و به عدم اجازه حضور زنان در رهبری بهائیت اعتراض دارد.
او آموزه عدم دخالت در سیاست را با حکومت جهانی بهائی در تضاد میداند.
مک اوئن حرکت و جنبش باب را یک حرکت سیاسی با قصد گرفتن حکومت معرفی مینماید و اظهارات کتب بهائی را که ادعا دارند باب به خاطر آوردن آیین جدید و مخالفت علما با او، به قتل رسیده است، قبول ندارد.
در آیین بهائی، به بهائیان توصیه میشود که فقط از بیت العدل و تشکیلات بهائی تبعیت نمایند تا در معرض طرد و اخراج از جامعه بهائی قرار نگیرند. در این نظام افراد فرهیخته و افراد آکادمیک، که دیدگاه یا برداشتی متفاوت از رهبری بهائیت دارند، شناسائی و در معرض اخراج قرار میگیرند. این قبیل رفتارها مورد انتقاد مک اوئن قرار گرفته است.
دنیس مک اوئن به مسأله سانسور گسترده در واقعیتهای تاریخی در بهائیت پرداخته و تغییر تاریخ گذشته بهائی، حذف یا ترجمه غلط قسمتهایی از آن را اقدامی غیر صادقانه تلقی مینماید.
منبع:
فرتاق، حمید، بهائیت از دیدگاه منتقدان روشنفکران، نشر گوی، چاپ اول، ۱۳۹۹، صص ۱۶۰-۱۷۰
