تشکیلات بیت العدل که هر ساله در ابتدای سال جدید به پیروان میرزا حسینعلی بهاء پیام می دهد، در یکم فروردین ۱۴۰۳ نیز پیامی را خطاب به بهائیان ایران با عنوان «پیام نوروز ۱۸۱ بدیع» منتشر کرد.
بهائیت در ایران، بر اساس گزارش فاران نیوز: پیام مذکور که با هدف انگیزه دادن و تحریک بهائیان ایران به مشارکت در کارهای تشکیلاتی منتشر شده، آنها را به مقابله با مبانی اعتقادی، فرهنگی، سنتی و سیاسی مردم و نظام جمهوری اسلامی ملزم کرده است.
نکات پیام نوروزی بیت العدل خطاب به بهائیان ایران:
۱. پیوند نوروز با مبانی و آموزه‌های باطل بهائیت
۲. تحریک بهائیان ایران به مقابله با نظام و اعتقادات اسلامی با ستایش از استقامت آنها در این راه
۳. درخواست برای مطالعه شرح پیام ۷ آذر ۱۴۰۲ بیت العدل (در این پیام اقدامات صد ساله بهائیت در راه رسیدن به اهداف فرقه توضیح داده شده است.)
۴. یادآوری کمپین فراموش شده “داستان ما یکیست” و مبالغه در توجه جهانی به آن( قصد جابجایی جلاد و شهید)
۵. ادعای همسو بودن و یکی شدن خواست و آرزوی مردم ایران با پیروان فرقه ضاله بهائیت( کافر همه را به کیش خود پندارد)
۶. ادعای داشتن راه حل مؤثر و عملی برای بهبود شرائط جهان و جوامع بشری( شکست دو قرنی)
۷. ادعای وجود بحران‌های جهانی و جنگ‌های متعدد و ظلم و ستم به دلیل ممانعت حکّام از اجرای مفاهیم و طرح‌های بهائیت(تو اگر طبیب بودی سر خود دوا نمودی)
۸. تعیین وظیفه و دستورالعمل برای بهائیان خاصه بهائیان ایران که شامل:
الف: تلاش برای پیاده‌سازی آموزه‌ها و طرح‌های بهائیت در مناطق مختلف کشور
ب: تلاش مجدانه جهت اجرای اصل برابری زن و مرد و برابری جنسیتی (رواج فساد و بی‌عفتی)
ج: تأکید بر اقدامات جمعی و پرهیز از تفرقه و اختلاف با ایجاد کانون‌های مشورتی
د: تأکید بر افزایش مشارکت با غیر بهائیان مخصوصاً در اجرای طرح‌های تشکیلات(نسخه نفوذ یهودی ها)
هـ: استفاده از پیام ۲۸ دی ۱۳۹۷ بیت‌العدل (که در رابطه با راه کارهای رسیدن به صلح جهانی است)
توجه به نکات پیام نوروزی بیت العدل نشان می‌دهد که تشکیلات بهائیت در پیاده سازی طرح‌ها و نقشه‌های خویش در کشور بسیار مصمم بوده و تلاش دارد با استفاده از تک‌تک بهائیان ایران در اجرای این نقشه‌ها به اهداف نقشه ۲۵ ساله خود دست یابد.
ترویج فساد، بی بندوباری، رواج بی‌حجابی و همچنین تغییر سبک زندگی مردم یکی از اهداف مهم بهائیت در ایران است که ابتدا تلاش می‌شود با ترویج اباحه گیری و بی‌توجهی عمومی نسبت به عقائد و سنن اسلامی و مذهبی راه برای تحقق آن فراهم گردد.
