کد خبر:14012
پ
مطلق آرانی
بهائیت در ایران:

«ایمان مطلق آرانی» بهائی مسئول امنیتی تشکیلات بهائی

بنا به اذعان رسانه رسمی تشکیلات بهائیت، ایمان مطلق آرانی یکی از چهره‌های برجسته علمی و تبلیغی فرقه بهائیت است که در کمیته امنیتی این فرقه مسئولیت دارد. با این حساب جایی برای قلم‌فرسایی او در رسانه‌ها و مطبوعات ایرانی وجود ندارد. آیا نباید وی را به‌عنوان یک مجرم امنیتی مورد تعقیب قرار داد؟ چرا […]

بنا به اذعان رسانه رسمی تشکیلات بهائیت، ایمان مطلق آرانی یکی از چهره‌های برجسته علمی و تبلیغی فرقه بهائیت است که در کمیته امنیتی این فرقه مسئولیت دارد. با این حساب جایی برای قلم‌فرسایی او در رسانه‌ها و مطبوعات ایرانی وجود ندارد. آیا نباید وی را به‌عنوان یک مجرم امنیتی مورد تعقیب قرار داد؟ چرا که مستقیم با ارگان‌های اطلاعاتی- امنیتی رژیم اشغالگر و جنایکار  اسرائیل ارتباط دارد.

«محقق و نویسنده بزرگ» لقبی است که سایت رسمی تشکیلات بهائیت برای «ایمان مطلق آرانی» به‌کار برده است. به اعتراف سایت رسمی تشکیلات بهائی، «ایمان مطلق آرانی» متولد ۱۳۶۶ ش، محقق، نویسنده و مدرس بهائی در زمینه الهیات، فلسفه، روان‌شناسی و تفسیر متون شِبه دینی بهائیت است: «ایشان بدون شک یکی از اساتید بزرگ جامعه امری امروز می‌باشند که در حال حاضر ساکن در ریورساید، کالیفرنیا، (Riverside, California) و دانشجوی فلسفه و روانشناسی در UCR است».[۱]

جناب مطلق آرانی سال‌ها در حضور محققان و مربیان برجسته بهائی شاگردی کرده و هم‌اکنون در کنار جناب فرزام کمال آبادی (از اعضای بلندپایه تشکیلات بهائی) قرار دارد. مطلق آرانی چندین مقاله و دو کتاب را درباره فلسفه دین و الهیات بهائی به رشته تحریر درآورده و هم‌اکنون در حال تحصیل و کار بر روی چندین نشریات آنلاین و آفلاین است. او همچنین به عنوان یک توسعه دهنده و مشاور امور مالی و کاری با تکنولوژی، بلوکچین و کارآفرینی جهانی کار می‌کند.

طبق اظهارات مطلق آرانی، او عضو کمیته صیانت از تشکیلات بهائی (کمیته‌ای مرتبط با نهادهای امنیتی در اسرائیل) است و فعالیت خود در این سِمَت و در ایران را پس از سنّ ۱۵ سالگی شروع کرد. این مقام امنیتی تشکیلات بهائی پس از خروج از ایران، ظاهراً تا کنون در همین سِمَت مشغول به فعالیت است.

مطلق

نکته جالب در رابطه با مطلق آرانی این ست که این شخصیت علمی- امنیتی تشکیلات بهائیت، در رسانه‌های داخلی ایران هم قلم زده و نوشته‌هایش در مطبوعات ایرانی به انتشار درآمده است. چنانکه او با استفاده از غفلت مسئولین و نهادهای نظارتی بر مطبوعات، اقدام به چاپ مقالاتی از خود در ماهنامه بی‌محابا، یا سایت ویرگول و… کرده است.[۲]

اما چرا باید از قلم فرسایی اعضای علمی- امنیتی تشکیلات بهائی در رسانه‌ها و مطبوعات ایرانی جلوگیری کرد؟

در پاسخ به این پرسش باید گفت که یکی از برنامه‌های تبلیغی تشکیلات بهائیت در قالب نفوذ نرم و تبلیغ غیرمستقیم فرقه بهائیت تعریف شده است. به طور مثال مطلق آرانی از شیوه تبلیغی یک بهائی که در لباس روحانیت شیعه اقدام به تبلیغ غیرمستقیم بهائیت و رد مذهب شیعه می‌کند، دفاع کرده و تغییر شیوه تبلیغی او را غلط می‌داند.[۳] پس با این حساب نمی‌توان قلم او را بی‌غرض نسبت به تخریب شیعه و تبلیغ بهائیت دانست و در خصوص آن بی‌تفاوت بود.

بعلاوه، وقتی به یک مقام امنیتی و چهره کارکشته تبلیغی بهائیت در رسانه‌ها و مطبوعات کشور تریبون دهیم، در واقع با دست خود، زمینه را برای تخریب غیرمستقیم اسلام و تبلیغ بهائیت فراهم کرده‌ایم؛ چرا که او اگر مستقیم نگوید عقایدت را کنار بگذار و بهائی شو، بی‌شک غیرمستقیم این پیام را خواهد رساند.

پس فضا دادن در رسانه‌ها و مطبوعات داخلی، به کسانی که تعهد  امنیتی به تشکیلات بهائی در اسرائیل دارند و متعهد به تبلیغ بهائیت و تخریب اسلام هستند، دانسته خطا و ندانسته خیانت است. این فرد و امثالهم کسانی هستند که مستقیما با ارگانهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم جایتکار اشغالگر قدس ارتباط مستقیم دارند و باید با آنها مثل یک مجرم ضد امنیتی و جاسوسی برخورد کرد.

پی‌نوشت:
[۱]. سایت با عنوان: زندگینامه مؤمنین دیانت بهائی، برنامه اجتماعی«از هر دری سخنی»: آشنایی با جناب ایمان مطلق آرانی.

[۲]. هشتمین شماره از ماهنامه “بی محابا” که آذر ۹۸ انتشار یافته، مقاله ای از مطلق آرانی با عنوان “چیست آنچه خوشبختی می خوانندش؟” به چاپ رسیده است.

[۳]. جهت آشنایی بیشتر، بنگرید به کلیپ: بهائی موذی در لباس روحانیت

[۴]. به طور مثال در یکی از قلم‌فرسایی‌های مطلق آرانی در سایت‌های داخلی آمده است: «الزاماً روشنفکر، ایدئولوگ نیست؛ یعنی هیچ عقیده و باوری را به شکل پیشینی بهتر و ارجح‌تر از هیچ باور دیگری نمی‌داند، بلکه حتّی در هر لحظه آماده است که عقیده و باور کنونی خویش را هم در معرض نقد و انتقاد قرار دهد… بنابراین، جریان روشنفکری ضدّ قدرت است و غالباً حاکمیّت را به نقد می‌کشد؛ چرا که روشنفکر فردی آرمان‌گرا است که هر لحظه آماده‌ی تصحیح خود و عقاید و باورهای کنونی خود نیز هست».

منبع

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب

بهائیت در ایران
ارسال دیدگاهYour Comment

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

کلید مقابل را فعال کنید Active This Button Please