تشکیلات بهائیت در جدیدترین اقدام خود، به تشریح فعالیت‌هایش در راستای پیشبرد طرح «جامعه‌سازی بهائی» در ازبکستان پرداخت.
فعالیت‌های اخیر این فرقه ضاله بهائیت در ازبکستان که از طریق پادکست‌های مختلف به اطلاع عموم رسیده است، شامل برنامه‌هائی است که با هدف گسترش نفوذ اجتماعی، فرهنگی و دینی این تشکیلات در این کشور انجام میشود.
در پادکست منتشر شده، که بخشی از مجموعه «بینش‌های میدانی» است، فرخ رسول‌اف، یکی از اعضای دفتر امور عمومی بهائیان ازبکستان، به تشریح فعالیت‌های انجام شده توسط این فرقه در این کشور پرداخت.
مجموعه برنامه‌ها و طرح‌هائی که رسول‌اف در این برنامه معرفی کرده، شامل کمک به پیشرفت اجتماعی و فرهنگی ازبکستان و ترویج آموزه‌های بهائی در میان اقشار مختلف جامعه است.
از جمله فعالیت‌هائی که در این گزارش آمده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- پیشبرد طرح‌های اجتماعی: کمک به پیشرفت اجتماعی و اقتصادی ازبکستان با تأکید بر بهبود وضعیت زنان و توجه به نقش آنها در خانواده و جامعه.
۲- تبلیغ فرقه ضاله بهائیت از طریق آموزش‌های معنوی: استفاده از برنامه‌های آموزشی و اخلاقی بهائی برای جذب اعضای جدید و تقویت آموزه‌های بهائی در جامعه ازبکستان.
۳– نفوذ در محله‌ها: استفاده از ساختارهای سنتی محله‌ها به عنوان ابزاری برای تبلیغ آموزه‌های بهائی و جذب افراد به این فرقه گمراه.
۴– جذب کودکان و جوانان: برنامه‌های ویژه‌ای برای کودکان و جوانان با هدف تقویت هویت معنوی مشترک و مقابله با اختلافات قومی و مذهبی از طریق جذب نسل جوان به آموزه‌های بهائی.
۵– توجه ویژه به خانواده‌ها: تبلیغ آموزه‌های بهائی در خانواده‌ها با استفاده از جشنواره‌های محله‌ای، نمایش‌های هنری، و دوره‌های راهنمائی والدین که هدف آنها آموزش ویژگی‌های معنوی و الگوهای تربیتی جدید برای فرزندان است.
رسول‌اف همچنین به تلاش‌های این فرقه برای نفوذ در ساختارهای حکومتی ازبکستان از طریق دفتر امور عمومی بهائیان اشاره کرده و این فعالیت‌ها را در راستای ایجاد یک جامعه بهائی و تغییرات اجتماعی در کشور توصیف کرده است. به گفته او، این فعالیت‌ها به طور خاص در راستای طرح جامعه سازی بهائی طراحی شده‌اند.
بهائیت در تلاش است تا از طریق این برنامه‌های هدفمند در کشورهائی مانند ازبکستان، به ویژه در میان قشرهای آسیب پذیر همچون زنان، کودکان و خانواده‌ها، نفوذ خود را گسترش دهد.
این نوع فعالیت‌ها در سایر کشورها نیز مشاهده شده و برخی تحلیل‌گران آن را به عنوان رویکردی برای تغییر سبک زندگی، تضعیف ارزش‌های دینی و ملی، و گسترش فساد اجتماعی تعبیر میکنند.
در مجموع، فعالیت‌های بهائیت در ازبکستان نشان‌دهنده یک راهبرد بلندمدت برای تقویت نفوذ اجتماعی این فرقه است، که به‌طور ویژه با هدف تغییر نگرش‌ها و ساختارهای اجتماعی به‌ویژه در میان نسل‌های جدید در حال انجام است.
این اقدامات، به رغم تلاش برای معرفی خود به عنوان برنامه‌های فرهنگی و اجتماعی، در زمینه‌های مختلف مورد انتقاد قرار گرفته و احتمالاً شامل فعالیت‌های مخفیانه برای تحقق اهداف بلند مدت بهائیت نیز باشد.
لازم به ذکر است که در مورخه ۱۱ خرداد ۱۳۸۷ اداره اطلاعات و امنیت دولت ازبکستان در تجسّسهای جاری خود ۱۵ بهائی را به علّت تبلیغ کودکان و نوجوانان زیر ۱۶ سال به آئین بهائی دستگیر کردند. این کودکان که از شهرهای مختلف بودند، بدون موافقت والدین خود تحت عنوان درسهای اخلاق به مرکز بهائی برده شده بودند.
این کودکان متعاقباً به یک مرکز بازسازی برده شده و سپس تحویل والدین خود شدند. پلیس تمام این جریانات را ضبط کرده است. اخیراً کشورهای آسیای میانه (CIS) فشار روی این فرقة را تشدید کرده اند. زیرا معتقدند این فرقه روابطی با اسرائیل داشته و موجب تخریب زیربنای اخلاقی جامعه میشود. کشیش های مسیحی نیز به تبلیغات بهائیان اعتراض کرده و نسبت به تبلیغات تحت عنوان درس اخلاق به کودکان مسیحی هشدار داده اند.
اخبار دریافتی از کشورهای مختلف نشانگر آن است که بهائیان برای تغییر دین و بهائی کردن کودکان و نوجوانان با استفاده از چهار عنوان زیر فعالیت میکنند:
۱- جلسات دعا
۲- حلقه های آموزشی
۳- کلاسهای کودکان
۴- کلاسهای نوجوانان
۱- بهائیان موظفند که دوستان، همسایگان، بستگان و همکاران خود را به جلسه دعوت کنند. این جلسات دعا چیزی غیر از فریب بنام خدا نیست ؛ زیرا هدف این جلسات پیدا کردن افراد مبتدی بی اطلاع است که در مرحلة بعدی به حلقههای آموزشی منتقل می شوند. این اقدام بدترین خیانت به بشریّت است که به نام خدا صورت میگیرد.
۲- حلقه های آموزشی
حلقه های آموزشی یک دورة هفت کتابی بنام ” کتابهای روحی” میباشد. در این کتابها تعالیم اخلاقی از ادیان مختلف گرفته شده و به نام مکتوبات مقدّس بهائی ارائه می شوند و آنها را به بهاءاله نسبت میدهند. در حین مطالعة این ۷ کتاب مبتدی تبدیل به بهائی میشود. این کلاسها قطعاً حلقه های مطالعاتی نیستند بلکه فرآیند بهائی کردن از طریق این شیوه است. بهائیان دریافته اند که به حرکت درآوردن بهائیان برای تبلیغ دسته جمعی و با تعداد زیاد توجه غیر بهائیان به ویژه موسسات دولتی را به خود جلب میکند و درنتیجه کلاسهای روحی روش بهتری هستند.
پس از تکمیل هفت کتاب روحی، فرد، فارغ التحصیل می شود و تبلیغ این کتابها به دیگران را بعهده میگیرد ، به عبارت دیگر بهائی کردن از طریق تبلیغ است. اکثریت افرادی که آئین بهائی را قبول کرده اند بعلت اعتقاد به بهاءاله نیست بلکه بعلت بی اطلاعی مطلق آنها است.
ارتباط با ما: [email protected]
