تشکیلات بهائیت از ساخت و پخش برنامه رادیویی خود در کشور اردن خبر داد. اولین سوالی که بدنبال شنیدن این تیتر خبری به ذهن می آید این است که چرا تشکیلات بهائیت از نهی تبلیغ پیامبرخوانده‌ی خود در شامات، تنها به ممنوعیت تبلیغ در اسرائیل پایبند است؟!
سرویس خبری تشکیلات بهائیت در اردن خبر از به راه اندازی گفتمان‌هایی با کنشگران اجتماعی این کشور هم زمان با شیوع کرونا داد. تشکیلات بهائیت نتیجه این گفتگوها را ساخت برنامه رادیویی جدید معرفی کرد که شامل مجموعه‌ای هشت هفته‌ای بوده و توسط رادیو البلاد این کشور و با همکاری دفتر امور خارجی بهائیان اردن تهیه شده است.
طحانی روحی، از دفتر امور خارجی بهائیان اردن، فضای برنامه را نشاط آور و جذاب توصیف و در ادامه توضیح داد: «موضوعات برنامه را الهام گرفته از موضوعاتی نظیر: نقش دین و رسانه در پرورش امید؛ غلبه بر تفرقه‌افکنی و ترویج الفت در رسانه‌های اجتماعی؛ اهمیت دعای جمعی در بین افراد مختلف در ایجاد همبستگی؛ مفهوم فداکاری در خدمت به جامعه و…» عنوان کرد. تشکیلات بهائیت همچنین با ادعای استقبال مثبت از این برنامه، خبر از آماده‌سازی مجموعه جدید آن داد.(۱)
اما در بررسی تحرکات تشکیلات بهائیت در کشور اردن و اظهارات سرویس خبری بهائی در این باره، ذکر نکاتی چند را لازم می‌دانیم:
اول: بر اساس مراحل ترسیمی تشکیلات بهائی، هدف نهائی این تشکیلات از موجودیت در هر کشوری، قبضه‌ی حکومت آن کشور است.(۲)از این‌رو با توجه به اظهارات تشکیلات بهائی، بهائیت در اردن در گذار از مرحله چهارم (استقلال) بوده و به دنبال تحقق مرحله‌ی پنجم (رسمیت) در این کشور مسلمان است.
دوم: در دوره‌ای که حکام دست‌نشانده‌ی عرب، به دنبال عادی سازی روابط با رژیم غاصب صهیونیستی هستند، احتمالاً بهائیت به عنوان باور صادراتی اسرائیل (۳)، مسئولیت تقریب مردم مسلمان کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی را عهده‌دار است. تشکیلاتی که با ترویج تفکر بی وطنی(۴) و ترک تعصبات دینی(۵)زمینه‌ساز فراموشی آرمان فلسطین و جایگزینی تفکرات سلطه‌پذیری برای صهیونیست‌ها است.
سوم: تشکیلات بهائیت بهانه‌ی خود برای ممنوعیت تبلیغ مسلک بهائیت در اسرائیل را نهی پیامبرخوانده‌ی این فرقه از تبلیغ در «شام» برمی‌شمارند.(۶) این در حالیست که شام اصطلاحی تاریخی جغرافیایی است که به منطقه‌ی گسترده‌ای از جنوب غرب آسیا و دربرگیرنده سرزمین‌هایی است که امروزه کشورهای سوریه، اردن، لبنان، فلسطین، قبرس، بخش‌هایی از جنوب ترکیه و شرق مصر و بخش‌هایی از غرب عراق را شامل می‌شود.
با این حال چگونه تشکیلات بهائیت از کشورهای نام برده شده، تنها در نهی از تبلیغ صهیونیست‌ها و اسرائیلی‌های خارج از سرزمین‌های اشغالی جدیت دارد؟! چرا تشکیلات بهائیت در مناطق نام برده شده، فقط به تبلیغ در کشورهای اسلامی و تغییر عقیده مسلمانان اصرار دارد؟! این دورویی تشکیلات بهائیت از چه چیزی جز زد و بند با رژیم صهیونیستی نشأت می‌گیرد؟!
چهارم: آیا تشکیلات بهائیت که در تبلیغات خود، شعار اُلفت و محبت و وحدت سر می‌دهد، از باور پیشوایان بهائی نسبت به غیربهائیان هم چیزی می‌گوید؟! آیا تشکیلات بهائیت می‌گوید پشت شعار فریبنده اُلفت و وحدتی که سر می‌دهد، غیربهائیان را پست می‌داند؟! یا حتی غیربهائیان را از دایره‌ی انسانیت خارج می‌دانند (۷) و پس از طی مراحل به قدرت رسیدن خود، به سرکوب مخالفینش خواهد پرداخت؟!(۸)
پی‌نوشت:
۱-سرویس خبری تشکیلات بهائی – ۲۰ مهر ۱۴۰۰ (۱۲ اکتبر ۲۰۲۱).
۲-مراحل هفتگانه تشکیلات بهائیت در هر کشور، شامل: مجهولیت، مظلومیت، انفصال، استقلال، رسمیت، ظهور سلطه زمینیه امر الهی و ادغام سازمان کشوری با نظام بهائی و استقرار سلطنت جهانی بهائی می‌باشد.
۳- جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: تبلیغ بهاییت و تقابل با جامعه‌ی اسلامی
۴- ر.ک: عباس افندی، مکاتیب، مصر: فرج‌الله زکی الکردی، ۱۹۲۱ م، ج ۳، ص ۱۰۵٫
۵- ر.ک: عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه ملّی نشر آثار امری، بی‌تا، ج ۲، ص ۱۴۷٫
۶- ر.ک: فاضل مازندرانی، اسرارالآثار، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، ۱۲۹ بدیع، ج ۵، ص ۲۰۰٫
۷-ر.ک: حسینعلی نوری، بدیع (در جواب اسئله قاضی)، چاپ سنگی از روی نسخه‌ی خطی، کاتب: حرف الزاء، ربیع الاول، ص ۱۴۰٫
۸- ر.ک: اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، ۱۲۹ بدیع، ج ۴، ص ۱۸٫
