یکی از موضوعات نطق عبدالبهاء در سفر به آمریکا، افتخار به پرورش نسلی بی‌تفاوت نسبت به تعصبات ملّی و مذهبی در ایران است. آری؛ افتخار به پرورش نسلی تعصب‌ستیز که از غیرت نسبت به سرنوشت وطن و آیین‌شان بی‌تفاوت هستند؛ آن هم در زمانی که کشور و مذهب‌شان مورد تهاجم نظامی و فکری واقع شده، تنها می‌تواند برای یک خود فروخته سربلندی بیافریند.
همچنان که او گفته است: «الان در ایران در اثر نورانیت بهاءالله، خلقی پیدا شده‌اند که… تعصب مذهبی ندارند، تعصب وطنی ندارند، تعصب سیاسی ندارند و از جمیع تعصبات آزادند».(۱)
آری؛ افتخار به پرورش نسلی تعصب‌ستیز که از غیرت نسبت به سرنوشت وطن و آیین‌شان بی‌تفاوت هستند؛ آن هم در زمانی که کشور و مذهب‌شان مورد تهاجم نظامی و فکری واقع شده، تنها می‌تواند برای یک خود فروخته سربلندی بیافریند. این در حالیست که بر اساس آموزه‌های الهی اسلام، تعصبی که از جانب ایمان به خداوند نشأت گرفته و در راه جلب رضای او قرار گیرد، پسندیده است؛ همچنان که امام صادق (علیه السلام) فرموده است: «إنّ اللهَ تبارک و تعالی غَیور یُحبُّ کُلَّ غیور لغیرته…؛(۲)خداوند، با غیرت است و مردان غیور را دوست دارد».
حال با توجه به این تلاش ضد میهنی و اخلاقی و اعتقادی جناب عبدالبها چند سوال در ذهنها جاری میشود :
اول آنکه اگر تعصبات میهنی و وطنی وجود نداشت دفاع مقدس این سرزمین در مقابل رژیم بعثی و ۸۰ کشور پشتیبان او چگونه شکل میگرفت ؟
دوم آنکه اگر تعصبات سیاسی در احاد ملت ایران ساری و جاری نبود چگونه میشد در مقابل زیاده خواهی تروئیکای اروپائی و امریکا ایستاده گی کرد ؟
سوم اگر تعصبات مذهبی وجود نداشت چگونه میشد نهضت آزاده گی عاشورای حسینی را بعد از ۱۴۴۰ سال زنده نگه داشت و با الهام بخشی از این نهضت در مقابل دشمنان ایستاد .
والبته اخرین نکته اینکه کدام کشور را سراغ دارید که بدون تعصبات ملی و میهنی توانسته باشد در مقابل دشمنانش ایستاده گی کند حتی امریکائیها هم در جنگها با بر افروختن حس ملی سربازان خود را روانه میدان میکنند . یادمان باشد که اگر این تعصبات نبود مقاومت مردم ویتنام در مقابل امریکا شکل نمی گرفت . و حتی در جنگهای جهانی اول و دوم بر افروختن حس ملی حرف اول در مقاومت کشورها را میزد . حالا این پیامبر خوانده بهائیت چگونه در کشوری دفن شده که نژاد پرستی در آن حرف اول است و دم از ترک تعصبات میزند جز اینکه باور کنیم او متوهم دیوانه ای بیش نیست به جواب دیگری نمیرسیم .
پی‌نوشت:
۱- عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، ۱۲۷ بدیع، ج ۲، ص ۱۹۵-۱۹۴٫
۲- شیخ کلینی، اصول کافی، تهران: دارالكتب الاسلامية، ۱۳۸۸ هـ، ج ۵، ص ۵۳۵٫
حامد محمودی شهریور ۱۴۰۰
