سر رونالد استورز، از جمله‌ی نظامیان و سیاستمداران برجسته‌ی انگلیسی و از کسانی بود که از دولت لقب سر گرفته بود ، و البته او با توجه به جغرافیای محل ماموریتش از بازیگران مهم سیاست انگلستان، در خاورمیانه‌ی عربی به شمار می‌آمد. وی در خاطراتش از همراهی و حمایت خود از عبدالبهاء سخن گفته است. اما به راستی حمایت و همراهی مأمور سرشناس استعمارپیر از عبدالبهاء، با چه هدفی صورت گرفته است؟!ً
“سر رونالد استورز” از جمله‌ی نظامیان و سیاستمداران برجسته‌ی انگلیسی بود که در قسمت امور مربوط به خاورمیانه‌ی عربی (مخصوصاً عربستان)، خدمت کرده و در جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸)، از بازیگران مهم سیاست انگلستان در خاورمیانه‌ی عربی بوده و برای ایجاد تنفر اعراب نسبت به ترکان عثمانی، تلاش می‌کرده است.(۱)
این مأمور سیاسی نظامی دولت انگلستان، در خصوص ملاقات‌های مکرر و مراقب و حمایتش از عبدالبهاء آورده است: «هر موقع به حیفا می‌رفتم از تشرف به حضورش خودداری نمی‌کردم. من در سفر عبدالبهاء به مصر همراهش بودم و از او مراقبت می‌کردم».(۲)
اما به راستی چرا حمایت از مدعیان دین‌آوری بهائیت برای استعمارپیر، تا این اندازه مهم می‌شود که مأموران سرشناس انگلیسی، این وظیفه را بر عهده می‌گیرند؟! در این صورت، چگونه می‌توان بهائیت را به عنوان آیینی الهی و مستقل دانست، حال آن‌که همراهی و حمایت استعمارگران و ستمگران از آن، گویای حقیقتی خلاف است.
پی‌نوشت:
۱- مجله‌ی خواندنی‌ها، سال ششم، ۱۳۲۵ ش، شماره‌ی ۴۸٫
۲- سیدمحمدباقر نجفی، بهائیان، تهران: نشر معشر، ۱۳۸۳، ص ۶۵۰؛ به نقل از مجله‌ی اخبار امری، شماره‌ی ۸-۷، ص ۷٫
