پیامبرخوانده‌ی بهائی بر خلاف تفسیری که از قیامت ارائه داده و آن را به ظهور پیامبران تعبیر کرده، به مخالفین خود وعده‌ی آتش جهنم داده است. لذا در حالی که پیامبرخوانده‌ی بهائی تأویل گفتار خود را نهی کرده، چه توجیهی برای این تناقض وجود دارد؟! از طرفی چگونه ادعای زدودن تعصبات دینی با لایق آتش دانستن مخالفین خود قابل جمع است؟!
مبلغین بهائی در موضوع قیامت از دیدگاه فرقه ضاله بیان میکنند “رهبر ما بهاءالله، تفسیری بر خلاف تصور شما از قیامت ارائه داده‌اند و از قیامت، به ظهور ادیان جدید تعبیر کرده‌اند. ” (۱)
باید پاسخ داد بر فرض محال هم که ادعای شما صحیح باشد، مگر پیامبرخوانده‌ی شما وعده‌ی جهنم به مخالفینش نداده است: «تالله لَن يقبل اليوم من أحدٍ شيئ إلّا بعد حُبّّه و كَفى الله بِذلک لَشَهيد و خَبير… (۲)؛ قسم به خدا امروز از هيچ‌كس هيچ‌چيز پذيرفته نمی‌شود مگر بعد از محبت داشتن به او (يعنی بهاءالله) و خداوند برای اين امر به عنوان شاهد و آگاه كافيست. اگر كسی از ازل تا ابد، خداوند را عبادت كند اما در قلبش محبت اين غلام (يعنی بهاءالله) نباشد، هرگز از او پذيرفته نخواهد شد، بلكه فرشتگان اعمالش را بر سرش می‌كوبند تا اينكه او را به جايگاه مشركان در پست‌ترین نقطه جهنم بازگردانند».
از نظر مبلغین فرقه ضاله بهائیت ” ایمان نیاوردن به خودشان را به بدترین چیز ممکن، یعنی جهنم ولی این در فکر و خیالات غیر بهائیان است یا بقول ادبا یکتشبیه است .
اما در تصریح پیشوای‌بهائیت (به قبول نشدن اعمال مخالفین و وعده‌ی جهنم به آن‌ها) اگر از جهنم به معنای مجازی و خلاف ظاهر تأویل کنید پیامبرخوانده‌ی بهائیت، پیروان را از تأویل گفتارش نهی کرده است.(۳)حال عجیب است، عبدالبهاء از یک‌سو شعار ترک تعصب دینی سر می‌دهد: «ما برای اين مقصد عزيز (ترک تعصبات) می‌كوشيم… ولی سائرين فقط حرف می‌زنند»(۴) در حالی که پدرش اعمال منکرین خود را باطل و آنان را لایق آتش می‌داند! آیا این را نمیتوان تضاد در نگاه پدر و پسر دانست . قابل قبول نیست که پدر نگاهی را داشته باشد و پسر این نگاه را نپذیرد ؟!
پی‌نوشت:
۱- ر.ک: جی اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ترجمه: بشیر الهی، سلیمانی و رحیمی، برزیل: منشورات دارالنشر البهائیه فی البرازیل، ۱۹۹۸ م، صص ۳۰-۲۹٫
۲- حسینعلی نوری، آثار قلم أعلی، کانادا: مؤسسه‌ی معارف بهائی، چاپ سوم، ۲۰۰۲ م، ج ۲، لوح ۸۱، صص ۴۷۵-۴۷۴٫
۳- «از جمله وصایای حتمیه و نصایح صریحه‌ی اسم اعظم (حسینعلی نوری) این است که ابواب تأویل را مسدود نمایید و به صریح کتاب، یعنی به معنی لغوی مصطلح قوم، تمسلک جویید»: عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه‌ی الکترونیکی، ص ۳۴۱٫
۴- عبدالحمید اشراق خاوری، پیام ملکوت، نسخه‌ی الکترونیکی، ص ۹۹٫
