گفتم[۱]: چگونه حقانیت بهائیت به عنوان يك دين الهی برای تو ثابت شد؟
گفت:« اگر بهائيت يک دین نبود تا به حال از بین رفته بود و دویست سال دوام نمی آورد و این همه پیرو نمی داشت». گفتم: دوام و پیرو دلیل حقانیت نیست وگرنه شیطان و شیطان پرستی هم از اول تاریخ تا به حال سابقه دارد و گوساله پرستی هم از بعد سامری زمان موسی یعنی بیش از سی و سه قرن دوام آورده و هنوز کسانی در هند پیرو دارد.
گفت:« اگر مدعی نبوت کاذب بود، خدا وظیفه داشت او را رسوا کند و از بین ببرد».
گفتم: خداوند اساس دنیا را بر اختیار انسان گذاشته و به انسان عقل و اختیار داده تا از بین حق و باطل یکی را انتخاب کند، اگر قرار بود هر مدعی باطل و پیامبر کاذبی را نابود کند، انتخاب و اختیار انسان معنی نداشت.
گفت:« وجود کتاب دلیل حقانیت بهائیت است».
گفتم: مدعیان باطل دیگر هم مثل غلام احمد قادیانی که تقریباً هم زمان بهائیت ظهور و ادعای مهدویت و رجعت مسیح کرد و اکنون چند میلیون پیرو دارد چندین کتاب دارد، آیا حق است؟
اینها را که گفتم ساکت شد و گفت پس به نظر تو دلیل حقانیت چیست؟
گفتم اولا باید میزان سنجش و پیامبر درون انسان یعنی عقل به کار گرفته شود، کسی که مدعی است از طرف خدای قادر آمده باید معجزه ای بیاورد که دیگران نتوانند و این دلیل حقانیت او باشد، چنانکه موسی(ع) و عیسی(ع) و پیامبر اکرم صلوات الله علیه چنین معجزاتی داشتند و مدعیان دروغین چون فاقد این معجزات بودند، عقل به عدم حقانیت آنها گواهی داد.
گفت: ما که اکنون در زمان آنها نیستیم تا معجزه ببینیم، چگونه حقانیت آن ها را دریابیم؟
گفتم: معجزه جاوید پیامبر ما قرآن است، که مدعی است کسی نمی تواند مثل آن را بیاورد و چهارده قرن است هرچه تلاش کرده اند همانند حتی يك سوره مانند آن نیاورده اند. ما حقانیت پیامبران سابق را هم از راه گزارش وحی در قرآن باور داریم. باب و بها چه معجزه ای آورده اند؟
گفت: آنها هم کتاب داشته اند.
گفتم: مطالب بیان و اقدس را هر عاقلی بخواند امروز عدم حقانیت آنها را به وضوح در می یابد: احکامی چون قتل عام همه غیر بابیان و دگر اندیشان و سوزاندن مجرم و انگ زدن به پیشانی دزد و عدم جواز اعتراض به حاکمان و…..
گفت: همین که بهائیت چند میلیون پیرو دارد که حاضرند در راه آن زندان و مرگ را پذیرا شوند، دلیل حقانیتش نیست؟ گفتم: البته که نیست زیرا میلیون ها پیروان فرقه ها و احزاب باطل که هر دوی ما بطلانشان را قبول داریم هم در راه فرقه و حزبشان حاضر به تحمل همه گونه شدائد هستند و این دلیل حقانیت آنها نیست.
گفت: یعنی بهائیت هیچ حرف خوبی ندارد؟ چرا به حرفهای خوبش توجه نکنیم؟
گفتم: اتفاقاً هر مدعی کاذبی خوب و بد را با هم می آمیزد تا افراد به خاطر چند حرف خوبش که آن هم اقتباس از دیگران است، فریب خورده به او بگروند. مهم حقانیت است که بهائیت از اثباتش ناتوان است.
گفت: سازمانهای جهانی اکنون بهائیت را در کنار سایر ادیان پذیرفته اند.
گفتم: آنها در پی حقانیت نیستند و سکولارند هر فرقه ای مثل گاوپرستان و همجنس گرایان راهم به عنوان يك اقلیت که دارای حقوق اولیه هستند می پذیرند. ملاک آنها حق و باطل يا الهی بودن و نبودن نیست، بلکه به عنوان واقعیت های موجود، می پذیرند. اینکه آنها بهائیت را پذیرفته اند از این جهت است و گرنه دلیل حقانیت و الهی بودن بهائیت نیست… گفت: اکنون میفهمم که چرا هر وقت حقانیت بهائیت را در داخل جلسات خودمان بحث میکردیم مبلغان ما را به بیراهه برده و به جای اثبات حقانیت از دستاویزهائی مثل مطالب بالا و نیز شیوه مصادره به مطلوب و دور زدن سؤال استفاده کرده و از اثبات حقانیت می گریختند.
این مناظره کوتاه مکتوب به راحتی بطلان فرقه ضاله بهائیت را بیان می کند که البته این، برای پیروان خرده پا و رده پایین و گول خورده می باشد. ولی رهبران اولیه و فعلی بهائیت خوب می دانند این فرقه چطوری توسط دالگورکی جاسوس روسیه تزاری با استخدام محمد علی باب در زمان محمد شاه قاجار تأسیس شد و بویژه در حال حاضر و دهه های اخیر بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، خیلی خوب مزدوری صهیونیسم جهانی و دولتهای فاسد و چپاول گر غربی را می نمایند و سر در آخور این کشورها در حال مبارزه با اسلام و مسلمین می باشند و اهرم فشار کشورهای غربی و استکبار جهانی برای منکوب نمودن جریانات اصیل اسلامی در کشورهای دنیا می باشند. هر کشوری که جلوی تبلیغات و فعالیت های این فرقه را بگیرد توسط سازمانهای غربی و بین المللی به ضد حقوق بشر محکوم می گردد.
منبع
فخاری، عبدالحسین، دو قرن چالش(سی نکته در نقد آیین بهائیت)، انتشارات گوی، چاپ اول، ۱۳۹۸
[۱] – این گفت و گو با یکی از مبلغان از بهائیت برگشته است .
