در ادامه بخش قبلی مناظره ای کوتاه در بطلان بهائیت، مطلبی تحت عنوان «مظلومیت نشانه حقانیت نیست» در بطلان بهائیت ارائه می گردد.
گفت[۱]: این همه جفا و ستم بر بهائیان رواست؟ همین که آنها بر این محرومیت ها و زندانها و کشتن ها صبوری کرده اند نشان حقانیت آنها نیست؟
گفتم: مظلومیت و حقانیت، دو مقوله جدا از هم هستند. ممکن است کسی مظلوم واقع شود ولی حقانیت نداشته باشد. مثلاً یک داعشی در دست مأموران اسیر شود و آنها از روی عصبانیت و خلاف احکام و قوانین او را شکنجه و مثله کنند و به او ظلم نمایند. آیا این مظلومیت دلیل حقانیت راه داعشیان است؟! نه مظلوم واقع شدن، می تواند همیشه دلیل حقانیت باشد و نه اهل حق مبرا از ظلم و ستم هستند بسیار شده طائفه ای که در دین حق هستند مرتکب ظلم شده اند و مواردی هم بوده که اهل مذهب باطلی دچار قهر و ستم اهل حق واقع شده اند. خدای بزرگ در قرآن کریم می فرماید: ای کسانی که ایمان آورده اید هماره برای خدا قیام کنید و از روی عدالت، گواهی دهید و دشمنی با جمعیتی شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند عدالت کنید، که به پرهیزگاری نزدیک تر است و از معصیتخدا بپرهیزید که خدا از آنچه انجام می دهید، با خبر است (يَا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا كونوا قوامينَ اللهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَلَا يَجْرِمَنَّكُم شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى الا تعدِلُوا اعدلوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقوى وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُون(مائده:۸).
گفت: بسیاری از شخصیتها و سازمانهای بین المللی و حتی فیلمسازان به دفاع از حقوق بهائیان برخاسته اند. این دلیل حقانیت راه ماست!
گفتم: این دفاع به فرض که انجام شده باشد، دلیل حقانیت بهائیت و اثبات الهی بودن آن نیست، زیرا بسیاری از آن مدافعان، اصولاً ملتزم به دین نیستند و فقط ظلم را محکوم کرده اند؛ چنان که اگر این ظلم به مخالفان بهائیت هم واقع شود چه بسا آنها از ایشان هم دفاع خواهند نمود. این مغلطه ای است که بعضی بهائیان و تشکیلات بهائی مرتکب می شوند و دفاع کسانی از مظلومیت بفرض انجام شدن را دلیل حقانیت آیین بهائیت جلوه می دهند. نباید در دام این مغلطه گرفتار شد. چنان که بعضی از حق اندیشان مستقل در همه زمانها هماره با حرکت های تندروانه و خشونت آمیز نسبت به دگراندیشان مخالف بوده و به روشهای عقلانی و گفتگو تأکید داشته اند.
و اضافه کردم بسیار اتفاق افتاده که تشکیلات شبه حزبی از عناصر ساده و پیاده نظام خود سوء استفاده نموده و کاری می کند که آنها مورد ظلم واقع شوند و وقتی این ظلم واقع شد، بهره برداری سیاسی و تشکیلاتی کرده و با مظلوم نمایی در پی جلب حمایت های بین المللی بر می آید.
گفت، در مورد بهائیت، این گونه است؟
گفتم آری. مثلاً بیت العدل در جوامع اسلامی به پیاده نظام خود دستور تبلیغ می دهد تا مسلمان ها را از دین خود خارج نموده و بهائی سازی کنند. چون بهائیان این دستور را انجام داده و خلاف قوانین کشورهای اسلامی عمل می کنند و به زندان می افتند، فریاد مظلومیت بر می دارند که بهائیان مورد ظلم واقع شده اند، در حالی که سرنخ این محکومیت ها در دستورات تشکیلاتی بیت العدل است که به دنبال قربانی سازی است….
گفت: بهائیت در سیاست دخالت نمی کند و طبق احکامش مطیع حکومت هاست و به کشور و ملت خیانت نمی کند.
گفتم این هم به نظر محققان مستقل، صرف ادعاست، زیرا تاریخ این آیین گواهی می دهد که هم در سیاست دخالت نموده و هم در ترور و خشونت دست داشته[۲] و هم افرادش را در پست های حساس سیاسی و نظامی حکومت ها نفوذ داده و هم از دستورات حکومتی مبنی بر عدم تبلیغ مسلمانها به بهائیت، اطاعت کرده است…. و از سوی دیگر هم بر اساس نقشه های بلند پروازانه در پی ستیابی به حکومت جهانی بهائی است که به راحتی از برنامه های جهانی بیت العدل یل اثبات است…. خردمندان به صرف ادعا مطالب مدعیان را نمی پذیرند.
منبع
فخاری، عبدالحسین، دو قرن چالش(سی نکته در نقد آیین بهائیت)، انتشارات گوی، چاپ اول، ۱۳۹۸
[۱]– این گفت و گو نیز با یکی از مبلغان از بهائیت برگشته است.
[۲] – مقالات، کتابها و مدارک زیادی وجود دارد که باییت و بهایئت در طول تاریخ تأسیس خود بارها و بارها دست به اقدامات تروریستی زده که مقالات متعددی در سایت فرقه پژوهی دراین رابطه وجود دارد و هم چنین کتاب«خشونت، ابزار بهائیت» در این رابطه منتشر شده است که بسیاری از اقدامات تروریستی فرقه ضاله بهائیت را توضیح داده است.
