در گزارشی که ماهنامه اخبار امری، ارگان رسمی سازمان بهائیت، از اقدام‌های صورت گرفته در سال نخست نقشه ده ساله ارائه می‌دهد، رسماً اعلام می‌کند که این سازمان ذیل اداره‌ای به‌نام «اداره بهائی» در «وزارت ادیان رژیم صهیونیستی» اداره می‌شود. همچنین تصریح می‌شود که محافل ملی کشورهای بریتانیا، ایران، کانادا و استرالیا مستقیما طبق قوانین و مقررات جاری در اسراییل تأسیس شده‌اند.
ماهنامه رسمی سازمان بهائیت می‌نویسد مصوبه‌های این پروژه با هماهنگی نخست‌وزیر، پارلمان، تعدادی از وزرای کابینه و رئیس رژیم صهیونیستی به اجرا گذاشته شده بود. ذیل این برنامه وزیر ادیان رژیم صهیونیستی برای توجیه آن، در پارلمان حاضر می‌شود و درباره اهمیت این سازمان در راستای منافع اسرائیل سخنرانی می‌کند.
«شعبات محافل روحانیه ملیه جزایر بریتانیا ،ایران، کانادا و استرالیا بر طبق قوانین و مقررات جاریه در اسراییل تأسیس و از طرف اولیای کشور آن دولت رسماً به سمت جامعه‌های دیانتی شناخته شد و به آنان اجازه و اختیار داده شده است که در هر نقطه از کشور اسرائیل اموال غیرمنقول را بلامانع به نمایندگی از طرف محافل متبوعه خویش ثبت نمایند.
به‌علاوه با رئیس‌جمهور اسراییل و نخست‌وزیر و پنج تن از وزرای کابینه و همچنین رئیس پارلمان آن کشور تماس و ارتباط حاصل گردید و در نتیجه اداره مخصوصی به نام اداره بهایی در وزارت ادیان تأسیس گردید و وزیر ادیان بیانات رسمی در پارلمان ایراد و جنبه بین‌المللی امر و اهمیت مرکز جهانی بهایی را تصریح نمود و در اثر این جریانات رئیس‌جمهور اسراییل مصمم گردید، در اوایل عید رضوان گذشته [۲۶ آوریل ١٩٥٤م / ۶ اردیبهشت ۱۳۳۳] رسماً مقام مقدس اعلی را زیارت نماید.»[۱]
دیدار رسمی رئیس دولت اسرائیل [اسحاق بن زوی] از مرکز تشکیلات بهائیت در حیفا در نشریه‌های آن روز اسرائیل درج شده بود. به‌طور مثال، روزنامه جروزالم پست در فردای آن دیدار چنین می‌نویسد
«رئیس جمهور اسراییل اسحاق بن زوی امروز صبح به‌اتفاق خانم‌شان، میس بن زوی به ملاقات شوقی افندی ربانی ولی امر بهائی رفته و مقامات مقدسه بهائی را در جبل کرمل زیارت نمودند.
بدواً آقای چارلز میسون رمی، رئیس هیأت بین‌المللی بهائی و آقای لروی آیواس، منشی کل هیأت رئیس جمهور و خانم‌شان را در «مکیدو هتل» ملاقات و ایشان را به‌اتفاق آجودان مخصوص اسكان الوف کرمل به بیت حضرت شوقی ربانی… راهنمایی نمودند… در این دیدار شوقی اظهار امیدواری کرد، مرکز جهانی بهائی در اسرائیل بتواند در ترقی و تعالی مملکت و سعادت اهالی مسمراً متزايد مؤثر واقع شود و نیز به این نکته اشاره کرد که از ابتدای تأسیس حکومت اسرائیل، بهائیان همواره روابط صمیمانه با دولت و بلدیه حیفا داشته‌اند.»[۲]
شوقی در دیدار با یکی از بهائیان به نام موسی امانت درباره رفتار اسراییل با بهائیت می‌گوید: «بسیار عادلانه اسرائیل به حدی ترقی می‌کند که ذلت دو هزار ساله را فراموش خواهد کرد.»
امانت سپس از شوقی می‌پرسد که رفتار رئیس دولت اسراییل با او چگونه است و یا به تعبیر وی کیفیت تشرف او چگونه بوده است؟! که شوقی می‌گوید: «بسیار متواضع و مؤدب است. این افتخار نصیب اسرائیل شد و در تاریخ ثبت خواهد شد.»[۳]
شوقی در جلسه دیگری در حضور فریدون خضرایی و ثابت مدعی می‌شود:
«کلیمی‌ها می‌خواستند مقبره هرسل [تئودور هرتزل] مؤسس صهیونیست را طبق وصیت خودش در قلب کوه کرمل بالای مقام اعلی بسازند، ولی موفق نشدند؛ چون من آن اراضی را خریدم.»[۴]
افزون بر روابط اسرائیل با بهائیت به‌عنوان یک سازمان، روابط اسرائیلی‌ها با اشخاص بهائی مشهور و غیرمشهور نیز اهمیت دارد و به‌صورت مجزا قابل مطالعه و بررسی است. این موضوع از تحقیق‌های زمین مانده و مهم در حوزه مطالعات بهائیت است، به‌خصوص درباره افرادی مانند هویدا، ثابت پاسال، ایادی و پرویز ثابتی که جزو دولت مردان پهلوی بودند.
منبع: حمیدرضا اسماعیلی، سازمان سیاسی بهائیت،۱۴۰۱ ،صص ۴۰۲- ۴۰۴
[۱]. اخبار امری، مرداد و شهریور ۱۳۳۳، ش ۴ و ۵، ص ۵
[۲]. اخبار امری، اردیبهشت و خرداد ۱۳۳۳، ش ۱ و ۲، ص ۱۵
[۳]. ثابت، گزارش «بیستمین زیارت اعتاب مقدسه»، ص ۴
[۴]. همان، ص ۱۷
ارتباط با ما: [email protected]
