یک روز را فرض می کنیم که خداوند حکم می کند هر کاری در این روز تعطیل است باز تاکید می کنیم هر کاری. شاید مفهوم تعطیلی هر کاری واضح نباشد خداوند می فرماید اشتغال به کسب، تجارت، صناعت، و زراعت به هیچ وجه جایز نیست و همچنین اجرای مناصب و وظایف یعنی اجرای خدمت حکومت (اداره کشور) و باز توضیح می دهد اشتغال به هر امری حرام است و در نهایت تاکید می کند که در این روز اشتغال به امور نهی شده است نهی عظیم
آیا ممکن است چند لحظه به مفهوم و آثار مترتب بر این حکم تأمل نمایید .
زیاده گویی نمی کنیم مثلا بیمارستان ها تعطیل چرا که انجام هر شغلی در این روز حرام اعلام شده است. بهتر است سری به آمار مراجعه روزانه مردم در سرتاسر عالم به بیمارستان ها بزنید. احتمالا خداوند باید حکم نماید که در آن روز هیچ فردی حق مریض شدن هم ندارد و ضمن آنکه تصادفات منجر به جرح نیز در آن روز تعطیل باید گردد. و کسی هم حق مردن ندارد چرا که سردخانه ها از پذیرش اموات معذور هستند .
و آن روزی است که خانه ای و مالی از مردم نباید آتش بگیرد چرا که آتش نشانی تعطیل است. و همینطور شما به تامل و تفکر خود بیفزایید در مشاغلی که باید تعطیل گردد به هر قیمتی ولو مختل شدن زندگی مردم و این یعنی ایجاد هرج و مرج عمومی .
دیانت بهائی فرقه ای است نوظهوربرای بشر امروزی که اولیای بهائی داعیه حکومت جهانی را در سر می پرورانند
و در این دیانت با تفسیر فوق ۹ روز را روز شادی و سرور قرار داده اند که در آن ۹ روز هرگونه اشتغال اعم از صنعت کسب زراعت و غیره تعطیل شده است. اول، نهم و دوازدهم اردیبهشت نیز سه روز از این روزها است که مشهور به عید رضوان می باشد .
پیامبر بهائیت میرزا حسینعلی بهاء در آوريل سال ۱۸۶۳ و در آخرين روزهاي حضورش در بغداد مدت ۱۲روز در باغ نجيبيه موسوم به رضوان اقامت کرد، وی در این باغ در حضور عده ای از خواص اصحاب، خود را موعود بيان اعلان کرد.
بهائيان براي اين دوازده روز اهميت فوق العاده قائل هستند و چند روز آن را جشن مي‌گيرند که به عيد رضوان يا عيد گل معروف است.
