قاعدتا در درون جامعه بهائی اعضاء از هر سنی وجود دارند چه آنهایی که بهائیزاده هستند، چه کسانی که بعدها جذب بهائیت شدهاند جامعهای که بدنه آن از سه رده اصلی و تاثیرگذار تشکیل شده است کودکان، نوجوانان و بزرگسالان.
تشکیلات میداند که کودکان دارای احساسات لطیف و پاکی هستند و برانگیختن احساسات سطحی آنها کار سختی نیست، بنابراین برای تاثیرگذاری بیشتر با فراهم کردن برنامههای سرگرمکننده و شاد در قالب کلاسهای نیایش آموزشهای اولیه به آنها القاء میشود. در این برنامهها برای موفقیت بیشتر از والدین نیز کمک می گیرند و با پیگیری برنامهها آموزش داده شده در منزل از همان سنین پائین ذهن کودکان کاملا بر اساس اهداف تشکیلات شکل میگیرد. کودکانی که پس از گذشت سالها به افرادی سرسپرده و وابسته تبدیل می شوند.
گروه دیگری که تشکیلات به دنبال جذب آنها است، نوجوانان هستند. هدف در این رده سنی درونی کردن باورها و ارزش های خاص بهائیت است درگیر کردن فرد نوجوانان در مراحل عضوگیری و مشارکت در کار گروهی برنامه تشکیلات است. از آنجا که سالهای نوجوانی سالهای ساختن هویت و شخصیتسازی است. بنابراین جامعه بهائی موظف است با ایجاد اعتماد به نفس کاذب، شخصیتسازی مثبت در جهت اهداف تشکیلات و بوجود آوردن حس برتری نسبت به افراد خارج فرقه در نوجوان را به تشکیلات وابسته و علاقهمند کند.
اما در مورد بزرگسالان که با هدف های مختلفی جذب میشوند شگردهای متفاوتی استفاده میشود. ابتدا نقطه ضعف فرد و نقاطی که بر روی آن حساسیت دارد، شناسایی میشود مانند منافع مادی، مسائل سیاسی باورهای مذهبی و… و بنا بر نیاز برنامهایی خاص از سوی تشکیلات برای جذب و یا نگهداشتن او ارائه و اجرا میشود.
نتیجه
تشکیلات بهائیت به ادعای خود دستورات و برنامههای تبلیغ و جذب افراد را با تجربهای ۱۵ ساله به جامعه بهائیت ارائه کرده است. در این مسیر موسسات آموزشی، موسسه روحی، دارالتبلیغ و دفتر توسعه اجتماعی و اقتصادی بازوهای راهبردی و اجرایی هستند. این برنامهها بهصورت فشرده در سطح ملی، محلی و منطقهای اجرا میگردد. بهائیت با حرکت هرمی که این خود یکی از فاکتورهای فرقهای است با ایجاد تصویری خوب و زیبا سعی در جذب و اسارت افراد دارد.