اواخر اسفند ۹۳ بود که برسم ایرانیان به گردگیری کتابخانه موسسه مشغول شدیم در تنطیم کتب و مقالات به کپی یک کتاب برخوردم . با کمی تامل و دقت به این کتاب نگاهی انداختم . در نوع خود ، با توجه به نگارش و موضوع آن قابل توجه بود . این کپی را برای مطالعه دقیقتر روی میز کارم قرار دادم .
در فرصتی مناسب کتاب را مطالعه کردم . عنوان کتاب فضل الله مهتدی ( صبحی ) بود که در ذیل عنوان کتاب نوشته شده بود “گرد آورنده قصه های عامیانه و اولین قصه گوی ظهر جمعه رادیو ایران ” در انتهای جلد هم نام مولف رضا رهگذر آمده بود . این کتاب در سال ۱۳۷۳۳توسط دفتر نشر فرهنگ اسلانی پاچ و منتشر شده است .
با مطالعه کتاب که با ادبیات بسیار روان و جذاب نوشته شده بود بطور خلاصه به نحوه جذب و فعالیت فضل الله مهتدی ( منشی مخصوص عبدالبها ) و ترد او از بهائیت و در نهایت جذبش به فعالیت های فرهنگی و رادیو ایران پرداخته شده است . این نوشته از آن جهت حائز اهمیت است که در جای جای آن مناسبات فرقه ضاله بهائیت در سطح رهبری آن بیان شده است . کتاب با سه پاراگراف با عنوان فرزندان من ( آرزوی مهتدی و به نوعی سفارشات او به فرزندان ایران) شروع می شود. خواننده گرامی توجه داشته باشند نویسنده آنچه را از فضل الله مهتدی در کتاب نقل قول کرده است مربوط به ابتدای دهه ۴۰ شمسی قبل از فوت او در تاریخ ۱۷/ آبان/ ۱۳۴۱ میباشد :
فرزندان گرامي من!
…بدانيد آن روزي كه در سراسر كشور و جهان، براي همه بچه ها وسيله پرورش تن و جان فراهم شود، آن روز روز خوشي است! روزي كه شما همسالان خود را در كوچه و بازار سرگردان و گرسنه و برهنه نبينيد، روز شادماني است! روزي كه دست جنگ افروزان بريده شود، كه ديگر بچههاي بيگناه را بيپدر و بيخانمان نكنند، آن روز روز شادي است. واميدوارم آن روز به زودي برسد، و شما در آن روزگار، جواناني شاداب باشيد و يادي از اين پدر خدمتگزار خود بكنيد!»
مهتدي( صبحي )
فرزندان من!
…اميدوارم تا وقتي كه شما بزرگ ميشويد، كارها خوب بشود، كشور ،آباد و آزاد، وهموطنان ، خوشبخت و آسوده و شاد باشند، و شما هم بتوانيد به آسودگي كارهاي سودمند انجام دهيد. اما بدانيد كه در اين روزها و براي ما، وضع غير از اينهاست.
….باري، وقتي كه شما درآن روزها اين ورقها را بخوانيد، هم يادي از من خواهيد كرد و هم خواهيد فهميد كه ما در اين زمانه، در راه خدمت به شما، چه گرفتاريها داشته ايم.»
مهتدي(صبحي)
«چنين ميدانم كه دستگاه فرهنگي كشور هنوز نميداند كه ما چه كردهايم . باري؛ من كاري به اين كارها ندارم . روي سخن من با فرزندان كشور است: اميدوارم روزي كه كار به دست شما افتد در راه پيشرفت دانش و هنر راستين، كه به سود همه است، گامهاي بزرگ برداريد: جهاني نو ، بنياد بگذاريد، و مردم دانشمند و هنرور را گرامي بداريد.»
مهتدي (صبحي)
بهائیت در ایران در راستای هدف روشنگری جامعه ، خصوصا جوانان سرزمین ایران اسلامی ، این اثر را جهت بهره برداری کاربران محترم در پایگاه درج مینماید . برای مرحوم فضل الله مهتدی آمرزش گناهان و علو درجات را از خداوند منان خواستاریم .
