از جمله موانعی که جهان استکبار و نوکران آن، همچون فرقه‌ی بهائیت، برای پیشبرد اهداف توسعه‌طلبانه‌ی خود می‌بینند، مسأله‌ی حجاب و عفت زنان است. آن‌ها قصد دارند با ترویج بی‌حجابی و بی‌بند و باری، با این حکم فطری، اسلامی و ملّی به ستیز برخیزند تا جوانان کشورهای جهان سوم، سرگرم شهوترانی شده و از توسعه و بصیرت به دور باشند.
دکتر پرویز راسخ (از افراد بهائی)، در بیست و چهارمین نشست سالانه‌ی انجمن دوست‌داران فرهنگ ایرانی که در شیکاگوی آمریکا برگزار شده بود درباره‌ی اثر تعلیم فرقه‌ی بهائی بر پیشرفت فرهنگ و تمدن ایران و نقش جامعه‌ی بهائی ایران در هنر، سیاست و اقتصاد ایران، صحبت کرد. وی در سخنرانی خود به نقل از کتاب محمود صباحی گفت: «من بهائیت را بیش از آن که در مقوله‌ی دین محدود کنم، آن را به جنبش فرهنگی، سیاسی بزرگ ایران، برای تغییر و توسعه تعبیر می‌کنم.» (شبکه تلویزیونی آئین بهائی، گزارشی از بیست و چهارمین نشست سالانه‌ی دوست‌داران فرهنگ ایرانی در شیکاگو).
پرویز راسخ، یکی از خواسته‌های بنیادی بهائیان را، که هنوز در فرهنگ ایرانی تحقق نیافته، محو حجاب‌های تودرتویی، که مانع دید روشن زندگی می‌شود، عنوان کرد. او همچنین حجاب را توهینی بزرگ به زن ایرانی دانست که بر دوششان سنگینی می‌کند. (همان).
در پاسخ به حجاب‌ستیزی که توسط بهائیان صورت می‌گیرد، ذکر چند نکته لازم است:
نکته‌ی اول: تحقیقات علمی درباره‌ی تفاوت‌های جسمی و روحی زن و مرد ثابت کرده که مردها نسبت به محرک‌های چشمی، حساس‌تر از زن‌ها می‌باشند. تجربه‌های علمی نشان می‌دهد، آن اندازه که مرد از نگاه کردن به اندام زن تحریک می‌شود، زن از مشاهده‌ی مرد تحریک نمی‌شود. (تفاوت‌های زن و مرد از نظر فیزیولوژی و روانشناسی، دکتر محمود بهزاد، مجله‌ی نگین، ش۱۳۴، تیرماه ۱۳۵۵). بنابراین برای حفظ کرامت زن‌ها و داشتن جامعه‌ای سالم و با توجه به تفاوت‌های تکوینی میان زن و مرد، حکم حجاب کامل در اسلام، مختص زن‌ها می‌باشد.
نکته‌ی دوم: مسأله‌ی حجاب، حکمی الهی است که در دین اسلام تشریع شده و مخالفت با آن، مخالفت با حکم خداست. (قرآن کریم، سوره‌ی احزاب، آیه‌ی ۵۹). به علاوه حجاب، مطلبی نیست که فقط در اسلام بر آن تأکید شده باشد، بلکه یک خواست فطری و ملّی برای مردم دنیا، حتی قبل از اسلام بوده و هست. (جهت مطالعه‌ی بیشتر مراجعه شود به سایت: پایگاه اطلاع رسانی حوزه، مقاله‌ی: تاریخچه حجاب و عفاف در ادیان و اقوام گذشته).
نکته‌ی سوم: يكي از نشانه‌هایی که به شدت با مادیت غرب تعارض دارد، حجاب اسلامی بانوان است، چرا كه مهم‌ترین ابزار ترويج فساد، استفاده‌ی ابزاري از زنان و رواج بی‌بند و باری بين جوانان است. به همین خاطر يكی از سياست‌هاي جدی جهان سلطه، مبارزه با حجاب است. تصويب قوانين ضد حجاب در كشورهاي مدعی آزادی، اذيت و آزار، محاكمه و جريمه بانوان محجبه، اهداي جايزه‌ی صلح به زنان مخالف حجاب و…، همه در راستای سياست حذف معنويت از جامعه است. نظام استکباری و عوامل آن، همچون فرقه‌ی بهائیت، که به سیاسی (و نه دینی) بودن خود بارها اعتراف کرده‌اند و عنوان پیشگامان کشف حجاب در ایران زمین را یدک می کشند، حیاء، عفّت و حجاب را مانعی در برابر خواسته‌های توسعه طلبانه‌ی استکبار جهانی می‌بینند، چرا که نظام استکبار مشتاق است جوانان، مخصوصاً جوانان کشورهای جهان سوم، سرگرم شهوترانی شده و از توسعه و بصیرت کافی به دور باشند.(جهت مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به مقاله‌ی: بهائیان پیشگامان کشف حجاب در ایران)،
