تاریخ، درهای کوچک و بزرگ فراوانی دارد، با گشودن هر کدام، چراغی فراراه آدمی روشن می‌شود. رسیدن به این پرتو راه گشا، نه یک نیاز گروهی یا صنفی، بلکه نیازی همگانی است. برخی با دریافت این خواست، نگاه خود را به روشنای راهی که تاریخ افروخته است می دوزند و به سوی آینده گام می زنند و برخی با ضمیری خفته به سوی ابهام رو به رو قدم می گذارند. اگر یاد جامعه از فروغ تاریخ روشنی گرفته باشد، آکنده از آگاهی، سمت آینده را نشانه خواهد رفت؛ و هر قدر از این دانش بی بهره باشد، با خاطری ناآسوده به فردا خواهد نگریست. از این روست که انسان، سهمی از نگاه خود را به گذشته می‌دهد تا آینده را دریابد.
مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی در سازمان‌دهی تازه خود، در سال ۱۳۸۲ گاهنامه پیشین خود با نام مطالعات سیاسی را، این بار در قالب فصلنامه و با نام جدید «مطالعات تاریخی» و با رویکرد پرداختن به تاریخ معاصر در بازه زمانی نهضت مشروطه تا انقلاب اسلامی پی گرفت. از آن وقت تا کنون فصلنامه مطالعات تاریخی بطور پیوسته و بدون وقفه به چاپ رسیده است. در ویژه نامه این فصلنامه شماره ۱۷ مطلبی با عنوان “بهائیت و سیاست” ارائه شده که جهت بهره برداری کابران محترم ارائه میگردد .
